දරිද්‍රතා රේඛාවට පහළින් ශ්රී ලංකාවේ ජනගහනයෙන් 50% කට වඩා ජීවත් වන අතර ප‍්‍රධාන පෝෂණ අනුපාතය 18% ක් ලෙස ගණන් බලා ඇත. ඒ අනුව කුසගින්නෙන් මිදීමට පළමු ප‍්‍රමුඛතාවය දිය යුතු බව පැහැදිලිය. COVID 19 වසංගතයට එරෙහිව සටන් කිරීම, සෞඛ්‍ය ආරක්ෂණ ගැටලූවකි. එනිසා දුප්පත්කම හා එම ජනතාවට සහන සැලසීම ගැන පළමුව කල්පනා කර ක‍්‍රියාමාර්ගගත යුතුය. මේවායින් සහනයක් ලැබීමෙන් පසුව මහාමාර්ග වැනි යටිතල පහසුකම් සඳහා මුදල් කැප කළ යුතුය. නමුත් ශ්රී ලංකාවේ එය අනෙක් පැත්තට සිදුවනු පෙනේ.
පසුගිය ජුලි මස 15 දින ඬේලි නිවුස් පුවත්පතේ වාර්තාවකට අනුව සෞඛ්‍ය ප‍්‍රවර්ධන කාර්යාංශයේ අධ්‍යක්ෂකවරයා සඳහන් කර ඇත්තේ අහඹු ලෙස PCR පරීක්ෂණ මත පදනම්ව COVID 19 රෝගීන් සංඛ්‍යාව 6.2% දක්වා පහත වැටී ඇති බවයි. වසංගත රෝග විද්‍යා ඒකකය විසින් රටේ සියලූම සෞඛ්‍ය වෛද්‍ය නිලධාරී බල ප‍්‍රදේශ ආවරණය වන පරිදි දිනකට අහඹු PCR පරීක්ෂණ 7,000 ක් පමණ සිදු කර ඇත. කෙසේ හෝ රෝගයෙන් ආරක්ෂා වීමට හොඳම මහජන සෞඛ්‍ය පියවර වන්නේ සෞඛ්‍ය නීති 3 පිළිපැදීමයි – මුඛ ආවරණ පැළඳීම, සමාජ දුරස්ථභාවය තබාගැනීම සහ අන් අය ස්පර්ශ කළ ඕනෑම දෙයක් ස්පර්ශ කිරීමෙන් පසු සබන් හා වතුරෙන් අත් සේදීමයි.
COVID 19 ආසාදනවලින් 80% කට ආසන්න ප‍්‍රමාණයක් සඳහා රෝග ලක්ෂණ ඉතා අවම ලෙස පෙන්වන බැවින් හා ඔවුන්ගේ ප‍්‍රතිශක්තිය වර්ධනය කරන අතර කිසිදු එන්නතක් අවශ්‍ය නොවේ. එන්නත ලබාදීම වැදගත් වන්නේ අවදානමට ලක්විය හැකි කණ්ඩායමට පමණි. එනම්, වැඩිහිටියන් (අවුරුදු 60 ට වැඩි), බරපතළ නිධන්ගත රෝග ඇති අය (උදා:- ශ්වසන, හෘද, දියවැඩියා රෝග, පිළිකා ආදිය.) ජනගහනයෙන් 20% ක් පමණ සිටින මෙම කණ්ඩායමට එන්නත ලබා දිය යුතු අතර, එය වයස්ගත වයස් කාණ්ඩයේ සිට ආරම්භ වන අතර,
ඔවුන්ගෙන් සමහරක් මිය යා හැකිය. දරුවකු තුළ ඉඳහිට කවාසාකි සින්ඩ්‍රෝමය නම් වෛරස් රෝග තත්ත්වයට පත්විය හැක. එනිසා ළමයින්ට ප‍්‍රතිශක්තිකරණය අවශ්‍ය නොවේ. ශ්රී ලංකාවේ සෑම දිස්ත‍්‍රික්කයකම අවුරුදු 30 ට වැඩි අයට එන්නත ලබා දීම සඳහා දැඩි වැඩපිළිවෙළක් ක‍්‍රියාත්මක වෙමින් පවතී. මෙම ඉලක්කගත ජනගහනයෙන් 36% කට දැනටමත් පළමු මාත‍්‍රාව ලැබී ඇති අතර 21% මාත‍්‍රාවන් දෙකම ලබා ගෙන ඇත. විවිධ රටවලින් මිල අධික එන්නත් විශාල ප‍්‍රමාණයක් රට තුළට ගෙන යනු ලබන්නේ අප ජීවිතයකට හෝ මරණ අරගලයකට මුහුණ දී සිටින ආකාරයට ය. ජුනි මස අවසානය වන විට ශ්රී ලංකාවේ කොවිඞ් 19 ආසාදන 275,519 ක් පමණක් සිදුවී ඇති අතර මරණ 3,574 ක් (1.4%) සිදුවී ඇත.
කෙසේ හෝ එන්නත් ගෙන ඒමේ මහා කඩිමුඩියකට රට දැන් පත්ව ඇත. ඇමෙරිකා එක්සත් ජනපදයේ පවා වෛද්‍යවරුන් සහ අනෙකුත් සෞඛ්‍ය සේවකයන් COVID 19 නිසා විශාල ලෙස මියගොස් නොමැත. ශ්රී ලංකාවේද එසේමය. එන්නත් කර්මාන්තය පිරිහෙමින් පවතින අවස්ථාවක යළිත් එය කර්මාන්තයක් ලෙස න`ගාසිටුවා එය පුළුල් කිරීමට හා ලාභ ලැබීමට ස්වර්ණමය අවස්ථාවක් ලොවට දැන් උදාවී තිබේ. ජනතාව බියගැන්වීම සහ ඒ වන විටත් විශාල වශයෙන් නිපදවා තිබූ එන්නත ලබා ගැනීමට ඔවුන්ට බලකිරීම සඳහා ඇමෙරිකා එක්සත් ජනපදයේ දැඩි පෙළඹවීමක් සිදුකරන ලදී. එසේම නව එන්නත් වර්ග පරීක්ෂා කිරීමට (අත්හදා බැලීමට) එය හොඳ අවස්ථාවක් ද විය. (උදා:- ඇමෙරිකා එක්සත් ජනපදයේ ෆයිසර් සහ මෝඩර්නා එන්නත් වැනි) ඇත්ත වශයෙන්ම මෙය ජානමය ද්‍රව්‍ය හඳුන්වා දීමකි. අප කවුරුත් දන්නා පරිදි විදේශීය ජානමය ද්‍රව්‍ය හඳුන්වාදීම අනාරක්ෂිත යැයි සැලකේ. සහ මේවායේ අනාගත ප‍්‍රතිපල අවිනිශ්චිතය. යුරෝපීය සංගමය දකුණු ඇමෙරිකාවෙන් ජාන වෙනස් කළ (ජීඑම්) ආහාර ලබා ගැනීම ප‍්‍රතික්ෂේප කළේ එබැවිනි.
COVID එන්නත්වල ආරක්ෂාව සහ කාර්යක්ෂමතාව පිළිබඳව ඇමෙරිකා එක්සත් ජනපදය තුළ පවා ප‍්‍රශ්න පැන නැ`ගිණි. විද්‍යාඥයන් විසින් ප‍්‍රශ්න මතු කර ඇති බැවින් ඇමෙරිකා එක්සත් ජනපදය තුළ සහ බටහිර රටවල එන්නත්වල විකුණුම් විශාල මට්ටමක නොමැත. උතුරු ඇමෙරිකාවේ සහ යුරෝපයේ විශාල වශයෙන් කොවිඞ් ආසාදන සිදුවීම් වැඩිවීම නිසා, විශේෂයෙන් ශීත සෘතුව කරා ළඟා වීම නිසා COVID 19 භීතිකාව වර්ධනය වූ අතර එන්නත් ”හදිසි භාවිතය” සඳහා යොමු විය. ශ්රී ලංකාවේ එවැනි හදිසි තත්ත්වයක් නොමැත. ක්ෂය රෝගයට එරෙහිව ආරක්ෂාවක් ලෙස BCG භාවිතා කළ ආසියානු සහ අප‍්‍රිකානු රටවල් එයින් ද කොවිඞ් වෛරස සඳහා ප‍්‍රතිශක්තිය ලබා ඇති අතර, එසේ හයින් COVID 19 ක් එහි පැතිර නොමැති බව පෙන්නුම් කර ඇත.
මෙම එන්නත් මිල අධික වන අතර ඇමෙරිකා එක්සත් ජනපදයේ බොහෝ දෙනෙක් එය මිලදී ගැනීම ප‍්‍රතික්ෂේප කළහ. මේ නිසා අතිරික්තය සඳහා වෙළෙඳපොළක් සොයා ගැනීමට සිදුවිය. එන්නත අවශ්‍යතාවයක් ලෙස පිළිගැනීමේ මානසික තත්ත්වයෙන් පෙළෙන අය අතර වෙළෙඳපොළ ගැන සොයා බැලීමට වඩා තවත් හොඳ දේ කුමක්ද? ඔවුන් එන්නත් මිලදී ගැනීම නම් රෝගයෙන් පෙළේ. එවන් විටෙක නිලධාරීන් සහ තීරණ ගන්නන් මිල දී ගැනීම සඳහා මෙන්ම සහ දේශීය පෞද්ගලික අංශයට මිලදී ගැනීම සඳහාද සුදුසු පෙළඹවීම් කිරීම දුෂ්කර කටයුත්තක් නොවේ. ලොව පුරා බොහෝ රටවල සහ ශ්රී ලංකාවේ ද අප දකින්නේ, අත්විඳින්නේ මෙයයි. COVID භීතිකාව සූරාකෑම සිදුකරන පුද්ගලයන්ට හොඳ පරිසරයක් නිර්මාණය වන අතර ඒ සඳහා හවුල්කරුවන් ද ක‍්‍රියාත්මක වේ. නමුත් එය සූරාකෑමටක් නොවිය යුතුය. පූර්ණ ආරක්ෂාව
ලබාගැනීම සඳහා ප‍්‍රශස්ත කාලය තවමත් සකස් කර නැති බව එන්නත් නිෂ්පාදකයන් විසින්ම පිළිගනී. අතුරු ආබාධ ද මොනවාද යන්න සොයමින් සිටින අතර ඒවා සම්පූර්ණයෙන් නොදනී. මෙය විශේෂයෙන් දිගුකාලීන බලපෑම් සඳහා අදාළ වේ. එන්නතේ ආරක්ෂාව කෙටිකාලීන වේ.
දේශපාලන පැත්තෙන් ශ්රී ලංකාවේ ක‍්‍රියාත්මක වන අගුලූ දැමීමේ ප‍්‍රතිපත්තියට වෛද්‍යමය දෘෂ්ටි කෝණයකින් සැබෑ ප‍්‍රතිලාභයක් නොමැති අතර එය දරිද්‍රතාවය ඉහළ නැංවීම සහ ආර්ථිකය කඩාකප්පල් කිරීම පමණක් සිදුකරනු ලබයි. රැුකියා අහිමිවීමට තුඩු දෙයි. මෙම සමස්ත ගැටලූව පිළිබඳව අපට වඩාත් දැනුවත් විවාදයක් අවශ්‍ය වන අතර ඇත්ත වශයෙන්ම කළ යුතු දේ සංවාදයට විවෘත කළ යුතුය. එන්නත ලබා දෙන තරමටම එන්නත් කිරීම පිළිබඳව ද වඩාත් ගැඹුරින් සමාජය කතා කළ යුතය. මන්ද, මෙය තවත් අධිරාජ්‍යවාදී වෙළෙඳ කටයුත්තක් වී ඇති නිසාය.
– මහාචාර්ය තිස්ස විතාරණ
