අපේ රටේ සිදුවන අල්ලස් හා දූෂණ සඳහා දේශපාලඥයන් හා රාජ්‍ය නිලධාරීන් සම්බන්ධ බවට ජනතාව අතර මතයක් තිබෙනවා. එහෙත් එම මතය නිවැරදි කරන්න කිසිම අයෙක් නිසි ක්‍රියාමාර්ග ගත්තේ නැහැ. දූෂණ විරෝධී නව පනත සම්මත වීමත් සමග ඉදිරියේදී පත් කරනු ලබන නව අල්ලස් කොමිෂන් සභාවට අල්ලස හා දූෂණ තුරන් කිරීමට අවශ්‍ය පූර්ණ බලය පවතිනවා. මීට වසර කිහිපයකට පෙර මේ කලාපයේ අල්ලස හා දූෂණය වැඩිම රටවල් ලෙස හොංකොං දේශය සහ සිංගප්පූරුව සලකනු ලැබුවා. එහෙත් එම රටවල් දෙකම නීතියේ ආධිපත්‍යය තහවුරු කරමින් නව නීති සකස් කළා. අල්ලස හා දූෂණය අවම කරන්න නව නීති සකස් කළ පමණින් ප්‍රමාණවත් වන්නේ නැහැ. එම නීති නිසි පරිදි ක්‍රියාත්මක කරන්න දේශපාලඥයන් සහ රාජ්‍ය නිලධාරීන් අවශ්‍ය සහාය ලබා දිය යුතුයි. දුෂණ විරෝධී පනත පිළිබඳව වැරදි මතයන් සමාජගත වුණා. ඒ සියලු වැරදි මත නිවැරදි කරමින් මේ නව පනත සම්මත කිරීමට අපේ රටේ මාධ්‍ය ආයතන විශාල සහයෝගයක් ලබා දුන්නා. පාර්ලිමේන්තුවේ සම්මත කළ මේ ඵෙතිහාසික පනත සම්මත කර ගැනීමට සහාය දුන් මාධ්‍ය ආයතන ඇතුළු සියලු දෙනාට ස්තූතිය පුද කරනවා. අපි මේ පනත සකස් කරනු ලැබුවේ කිසිම අයෙකුගේ බලපෑමක් නිසා නොවෙයි. පක්ෂ විපක්ෂ සියලු දෙනාගේ අදහස් අපි ලබා ගත්තා. දැනට පවතින අල්ලස් පනත, අල්ලස් හෝ දූෂණ විමර්ශන කොමිෂන් සභා පනත සහ වත්කම් බැරකම් පනත ඉවත් කරමින් තනි පනතක් වශයෙන් මේ දූෂණ විරෝධී පනත සකස් කළා. කිසිම අයෙකුට මේ කොමිෂන් සභාවට බලපෑම් කරන්න බැහැ. මූල්‍යමය වශයෙන් හා විමර්ශන සිදු කිරීම අතින් කොමිෂන් සභාව ස්වාධීනයි. පෞද්ගලික අංශයේ සිදුවන දූෂණ විමර්ශනය කිරීමේ බලය නව අල්ලස් කොමිෂන් සභාවට පවතිනවා. ලිංගික අල්ලස් ලබා ගැනීමට කටයුතු කිරීම සාපරාධී අපරාධ ක්‍රියාවක් ලෙස මේ පනත තුළින් නම් කර තිබෙනවා. ක්‍රීඩා සංගම් තුළ සිදුවන දූෂණ අල්ලස් දූෂණ විමර්ශන කිරීමේ හැකියාව නව අල්ලස් කොමිෂන් සභාව සතුයි. වත්කම් හා බැරකම් ඉදිරිපත් කළත් ඒ පිළිබඳව අධීක්ෂණය කර කටයුතු කිරීමේ හැකියාවක් පැවතියේ නැහැ. වත්කම් හා බැරකම් පිළිබඳව අධීක්ෂණය කිරීමේ බලය නව පනත මගින් ලබා දී තිබෙනවා. වත්කම් බැරකම් ඉදිරිපත් කිරීමේදී ජනාධිපතිවරයා, ආණ්ඩුකාරවරුන්, පළාත් මහ ඇමැතිවරුන්, පළාත් ඇමැතිවරුන්, තානාපතිවරුන්, මහ කොමසාරිස්වරුන් මීට පෙර ඒ සඳහා ඇතුළත්ව තිබුණේ නැහැ. නව වත්කම් බැරකම් පනත යටතේ ඒ සියලු දෙනා වත්කම් හා බැරකම් ලබා දිය යුතුයි.
නව අල්ලස් කොමිෂන් සභාව සඳහා පත් කරනු ලබන කොමසාරිස්වරුන්, අධ්‍යක්ෂ ජනරාල්වරයා ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා දායක සභාවේ අනුමැතිය යටතේ පත් කළ යුතුයි. පැවති අල්ලස් හෝ දූෂණ විමර්ශන කොමිෂන් සභාවට යොමු කරන ලද පැමිණිලි විමර්ශනය කිරීම සඳහා විශේෂඥ දැනුම සහිත විශේෂඥයන් නොමැති වූ හෙයින් ක්ෂේත්‍රයේ ප්‍රවීණ විශේෂඥයන් බඳවා ගැනීමේ බලය දූෂණ විරෝධී පනත සම්මත වීමත් සමග ස්ථාපිත කරනු ලබන අල්ලස් කොමිෂන් සභාවට ලබා දි තිබෙනවා. අවශ්‍ය අවස්ථාවලදී නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුවේ සහාය ලබා ගැනීමේ හැකියාව ද කොමිෂමට පවතිනවා. මීට පෙර පැවති අල්ලස් කොමිෂන් සභාවේ කොමසාරිස්වරුන් සිදු කරනු ලබන කටයුතු සම්බන්ධව අධීක්ෂණය කිරීමක් සිදු කිරීමේ සිදු වූයේ නැහැ. එහෙත් නව දූෂණ විරෝධී පනත යටතේ ස්ථාපිත කරනු ලබන අල්ලස් කොමිෂම යටතේ පත් කරන කොමසාරිස්වරුන් මාස හතරකට වරක් තම කාර්ය සාධනය පිළිබඳව පාර්ලිමේන්තුවට වාර්තාවක් ලබා දිය යුතුයි. එම කොමසාරිස්වරුන් නිසි පරිදි තම කටයුතු සිදු නොකරන්නේ නම් ඔවුන් ඉවත් කිරීමේ බලය ව්‍යවස්ථාදායක සභාවට පවතී.
(අධිකරණ ඇමැති ආචාර්ය විජයදාස රාජපක්ෂ පාර්ලිමේන්තුවේදී සම්මත කළ
දූෂණ විරෝධී පනත ගැන දැනුවත් කිරීමට පැවති මාධ්‍ය හමුවේදී
ඇමැතිවරයා කළ අදහස් දැක්වීම් අළලා සැකසිණි.)
]]>මේ අතර පසුගිය සතියේදී පාර්ලිමේන්තුව තුළ සුවිශේෂී සිදුවීම් දෙකක් අපට දැකගත හැකි විය. එකක් මේ රටේ මූල්‍ය විනය පිරිහීම හා ආර්ථික බංකොලොත්භාවයට හේතු වූ කරුණු පිළිබඳව විමර්ශනය කිරීම සඳහා පාර්ලිමේන්තු කමිටුවක් පත්කිරීමය. අනෙක දූෂණ විරෝධී පනත් කෙටුම්පත දෙවන වර කියවා සම්මත කිරීමට හැකි වීමය. මෙම සිදුවීම් දෙකම ආණ්ඩුවට පමණක් නොව මෙතෙක් රට පාලනය කළ බොහෝ දෙනකුට ද ප්‍රශ්න මතුකරන්නක් බව ද නිසැකය. බි්‍රතාන්‍ය පාලනයෙන් නිදහස ලැබූ ලංකාව 1948 සිට මේ දක්වා පාලනය කරන ලද්දේ ස්වදේශිකයන් විසිනි. එනිසා ඒ පාලනය තුළ රටේ සමාජ – ආර්ථික – දේශපාලන – සංස්කාතික ආදී හැම ක්‍ෂේත්‍රයකම සිදු වී තිබෙන සියලු සාධනීය මෙන්ම නිශේධනීය ක්‍රියාකාරකම්, ඒවායේ ප්‍රතිවිපාක ආදී සියල්ලටම ඒ රට කරවූ නායකයෝ ද පක්ෂ ද වගකිව යුතු වෙති.
නිදහස ලැබීමෙන් පසු මෙරටේ ව්‍යවස්ථා සංශෝධන මූලික වශයෙන් දෙවරක් සිදු වී තිබේ. 1972 ජනරජ ව්‍යවස්ථාව හා 1978 විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය බලාත්මක කළ ව්‍යවස්ථා ඒ අවස්ථා දෙකයි. විශේෂයෙන්ම මෙරටේ සමාජ, දේශපාලන, ආර්ථික හා සංස්කෘතික පරිහානියෙහි සමාරම්භය ලෙස පිළිගනු ලබන්නේ ද 1978 න් පසු එළැඹුණු යුග හා කාල වකවානුද වේ. ප්‍රථම විධායක ජනාධිපතිවරයා වූ ජේ. ආර්. ජයවර්ධනගේ සිට මේ දක්වා ප්‍රේමදාස, චන්‍ද්‍රිකා, මහින්ද, මෛත්‍රිපාල හා ගෝඨාභය ජනාධිපති මැතිවරණවලින් එම ධුරයට පත් වූ අතර විජේතුංග හා රනිල් (වත්මන් ජනාධිපති) අනුප්‍රාප්තික ජනාධිපතිවරු ලෙස ද පත් වූ බව රටම දන්නා කරුණකි. එසේ නම් රටේ ආර්ථික පරිහානියට පමණක් නොව දූෂණ, වංචා, අල්ලස්, බලය අවභාවිත කිරීම් ආදී චෝදනා සියල්ල සිදුවීම සම්බන්ධයෙන් ඒ ඒ පාලන යුග කෙරෙහි අවධානය යොමුවීම නිවැරදිය. එහෙත් මේ පත්ව සිටින පාර්ලිමේන්තු කමිටුවේ කාල නිර්ණය, සීමා මායිම් පිළිබඳව අපට වැටහීමක් නැත. එසේ වුවද ආසන්න අතීතය හා බැඳුණු සිදුවීම් කෙරෙහි වුවද විධිමත් අපක්‍ෂපාත වාර්තාවක් මෙම කමිටුවට ලබාදීමට කිසිදු බාධාවක් නැත.
අද සමස්තයක් ලෙස මේ රටේ නූතන පාලකයන්ටත් ඔවුන්ගේ මැති ඇමැතිවරුන්ට පමණක් නොව ඔවුන්ගේ දේශපාලන ව්‍යාපෘතීන් සම්බන්ධයෙන් ද විවිධ විවේචන තිබේ. එපමණක් නොව පක්‍ෂවලට මූල්‍ය ආධාර ලබාදී අනිසි ලෙස ආණ්ඩුවලින් ප්‍රතිලාභ ලබාගත් චෞර ව්‍යාපාරික වළල්ලක් ද සිටිතියි ප්‍රබල සංවාදයක් ද ඇත. මහජනතාව දුගී භාවයෙහි පත්ලට වැටෙද්දී විශාල බදු සහන පමණක් නොව මිලියන ගණනින් ලබාගත් බැංකු ණය කපාහැරීමේ භාග්‍යය ද ඇතැම් සමාගම් හා පුද්ගලයන්ට උදා වී තිබේ. එනිසා මේ අක්‍රමිකතා, දූෂිත මෙහෙයුම් සිදුකළ ආණ්ඩුවලට සම්බන්ධ වූ දේශපාලන චරිත ද බොහෝය. අද බොහෝ විට රාජපක්ෂ පාලනයට හා එම පාලනය ගැටගැසී තිබෙන පවුල් ගස්වලට ද චෝදනා නැඟුණත් ඊට පෙර ද එබඳුම අයථා ක්‍රියාකාරකම් සිදු වූ බව ද රහසක් නොවේ. නිදසුදක් ලෙස කිවහොත් ජයවර්ධන යුගයේ සිටි රත්තරන් පොලු හොරා මෙන්ම මේ යුගයේදීත් එබඳුම රත්තරන් හොරෙක් ගැන ද කුප්‍රකට වාර්තා තිබේ. අනුර කුමාර මන්ත්‍රීවරයා දින කීපයකට පෙර පාර්ලිමේන්තුවේදී හොරුන් ගැන කළ විවේචනය දේශපාලන සදාචාරය ප්‍රශ්න කිරීමක් ද වේ. අනුර කුමාර එබඳු විවේචනයක් කරද්දී මහින්දානන්ද හිටපු ඇමැතිවරයා ඔහුට ද චෝදනා පත්‍රයක් ඉදිරිපත් කළේය. ඔහුගේ දේශපාලන මඩ අපට වැදගත් නොවූවත් එදා අනුර කුමාරගේ ද දායකත්වයෙන් සිදු වූ දූෂිතයන් ඇල්ලීමේ මෙහෙයුම ගැන නම් අපට ද ප්‍රශ්න තිබේ. එක්කෝ අනුර කුමාර එදා සිදු වූයේ කුමක් දැයි පැහැදිලි කර ඒ සම්බන්ධ වාර්තාවක් පාර්ලිමේන්තුවටවත් ඉදිරිපත් කළ යුතුය. එදා කළ විමර්ශන අනුව නඩු පැවරූ සංඛ්‍යාව, ඒවාට සිදු වූයේ කුමක් ද යන්න සවිස්තරව දැක්වීම ඔවුන්ගේ දේශපාලන ව්‍යාපාරයට ද හොඳය. අල්ලස් කොමිසමට කැඳවූ ඇතැම් අයට නාගයන් දෂ්ඨ කළ බවත්, තවත් අය නීතියේ සිදුරුවලින් පැන ගිය බවත් ඔහු එදා පාර්ලිමේන්තුවේ දීත් මතක් කළේය. එහෙත් ජනතාව බලාපොරොත්තුවන යුක්තිය ඉටු නොවූ බව පමණක් අප සඳහන් කළ යුතුමය. කුමක් වුවත් මේ සම්බන්ධයෙන් අනුර කුමාර විසින් ඔවුන්ගේ සමුළුවකදී කරන ලද කතාවකදී යම් යම් තොරතුරු ඉදිරිපත් කළ බවක් ද මාධ්‍යවල පළවී තිබුණි. එහිදී ඔහු චෝදනා කළේ දේශපාලන මෙහෙයුම් නිසා එදා පැවරූ නඩු අසාර්ථක වූ බව ය. ඔහුට අනුව අල්ලස් හෝ දූෂණ කොමිෂන් සභාව 2019 දී නඩු 94 ක් පවරා තිබුණත් 2020 දී හා 2022 දීත් නඩු 46 ක් ඉල්ලා අස්කර ගෙන ඇත. ඔහුගේ අනාවරණයට එම කොමිසමේ බලධාරීහු කුමක් කියත්ද? සැබැවින්ම මෙම ආයතනය බලයට පත්වන ආණ්ඩුවල අතකොළුවක් ද? එසේම දූෂිතයන් හඹා යන නිලධාරීන්ට රැකවරණයක් නොමැති නම් එයත් බරපතළ ප්‍රශ්නයකි. නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුව, නීතිපති හා එම නිලධාරීන් දේශපාලන බලධාරීන් විසින් හසුරුවනු ලබන්නේ නම් රටේ දූෂණ, අල්ලස්, වංචා වැළැක්විය හැක්කේ කෙසේද?
කෙසේ වුවද මෙම ආර්ථික බංකොලොත්භාවය සම්බන්ධ කරුණු විමසීමේ කමිටුව පිළිබඳ තිබෙන විවේචන නිෂ්ක්‍රීය කළ හැක්කේ ඔවුන් විසින් ජනතාවට ඉදිරිපත් කරනු ලබන වාර්තාව අනුවය. එහි බහුතරය ආණ්ඩුවට හිමි වුවත් විපක්ෂ නියෝජනයක් ද ඇත. යම් හෙයකින් ආණ්ඩුවේ සාමාජිකයන් සිය බැඳීම අනුව පක්‍ෂග්‍රාහී ලෙස ක්‍රියාකළහොත් විපක්‍ෂයට වෙනම වාර්තාවක් ඉදිරිපත් කිරීමට හැකි බව ද අපට පෙනේ. එනිසා සාගර කාරියවසම් ගැන කෙරෙන විවේචනවල ගැඹුරක් නැත. කුමක් වුවත් ස.ජ.බ. මේ වන විට තීරණය කර ඇත්තේ එම කාරක සභාවෙන් ඉවත් වීමටය. එසේම ජ.වි.පෙ. විජිත හේරත් ද එයින් ඉවත්වන බව පවසා තිබේ. එසේම මේ රටේ කොමිසම් පත්කිරීම් හා ඒවායේ වාර්තා පිළිබඳව ද අපට ඇත්තේ සාධනීය අපේක්ෂා නොවන බව ද කිව යුතුය. එක් අතකින් හොරුන් ඇල්ලීමට වඩාත්ම ගැළපෙන්නේ හොරුන්ම යැයි කෙරෙන විවේචනයෙහි ද සත්‍යයක් තිබිය හැකිය. සැබැවින් ම විදේශ ඇමැති පැවසූ පරිදිම මෙම දූෂණ, වංචා, අල්ලස් ආදී ක්‍රියාකාරකම් සම්බන්ධයෙන් කෙරෙන චෝදනා බොහෝ දෙනකුට අදාළ විය හැකිය. ඔහු පවසන පරිදි හැම කෙනකුගේම දේශපාලන කිල්ලෝටවල හුනු තිබේද? හුනු නැති කිල්ලෝට හිමිකරුවොත් සිටිත් ද? එනිසා මෙම කොමිසම පක්ෂ, පාට නොබලා මුහුණු නොබලා මෙම ආර්ථික ආගාධයට රට ඇද දැමූ ඒ ඉතිහාසය විනිශ්චය කිරීමට නොව අනාවරණය කිරීමට බැඳී සිටියි.
දැන් අපි ආණ්ඩුව විසින් සංශෝධන සහිතව අනුමත කිරීමට යටත්ව ඉදිරිපත් කළ දූෂණ විරෝධී පනත සම්බන්ධයෙන් විමසා බලමු. මෙයට ඉහත කී ආර්ථික හා මූල්‍ය අපරාධකරුවන් සෙවීමේ ක්‍රියාන්විතය ද සම්බන්ධ වන බව නිසැකය. දේශපාලනය මහජන සේවය සඳහා වූ අවංක ව්‍යාපාරයක් නොවූ රටවල මෙබඳු දූෂණ, අයථා ක්‍රියාකාරකම් අමුතු දේවල් නොවේ. අපේ කලාපයේ රටවල්වල වුවද, මෙම දූෂණ, අල්ලස්, වංචා සම්බන්ධයෙන් දැඩි නීති රීති පනවා තිබේ. ඒ අතින් ලංකාව සිටින්නේ ඉතා පහළ තැනකය. පාර්ලිමේන්තුවේ කෝප් හා කෝපා වැනි කමිටුවලින් වුවද අනාවරණය වී තිබෙන දූෂිත හා වංක ගනුදෙනු කිලිටි දේශපාලන චරිත බොහෝය. මේ හැරුනු විට එබඳු දූෂිත, අධම ක්‍රියාකාරකම් පිළිබඳ සමාජ මාධ්‍යවල ද විවිධ හෙළිකිරීම් සිදුවෙයි. ඒවා අධිකරණයකට යොමු නොවීම ද බලවත් ප්‍රශ්නයකි. මේ වන විට විවිධ ගනුදෙනු, ගිවිසුම් පිළිබඳ සමාජය තුළ පැතිර තිබෙන චෝදනා බරපතළය. එසේම ඇමෙරිකාව වැනි රටවල් විසින් ද ශ්‍රී ලංකාවේ දූෂණ, ගනුදෙනු පිළිබඳව කරන ලද අනාවරණයන් ද ඇත. 2008 – 2014 කාලයේ ඇමරිකා එක්සත් ජනපදයේ සිටි ශ්‍රී ලංකා තානාපතිවරයකුගේ මූල්‍ය වංචාවක් හෙළි වී තිබේ. කොලොම්බියා දිස්ත්‍රික් අධිකරණයෙන් එය හිතාමතා සිදු කළ වරදක් බවට තීන්දුවක් ද ලබා දී ඇත. එහෙත් මෙරටේ එයට ගත් නීතිමය පියවරක් ගැන වාර්තා වී නැත.
ලංකාවේ විදේශ තානාපති සේවයට කරනු ලබන බොහෝ පත්වීම් ගැන අදටත් චෝදනා තිබේ. පනහේ දශකයේදී අගමැතිවරයා ලෙස සිටි ඇස්. ඩබ්ලිව්. බණ්ඩාරනායක එදා මෙම රාජ දූත සේවයට විද්වත් ගුණපාල මලලසේකර මහාචාර්යවරයා පත් කළ බව අපි දනිමු. මහාචාර්ය සරච්චන්‍ද්‍ර, මහාචාර්ය ජේ. බී. දිසානායක වැනි වියතුන් පත් කරන ලද්දේත් ඒ සිරිත අනුව බව පෙනේ. එහෙත් මේ කිසිදු විද්වත් භාවයක් නැති පරාජිත දේශපාලන චරිත ඒ සඳහා නම් කිරීමේ වරද අදටත් සිදුවන්නකි. ඇත්තටම හැත්තෑපස් වසරක දේශපාලන අවිධිමත් බව මේ රටට කළ විපත්, හානි බරපතළය. එනිසා මේ දූෂණ විරෝධී පනත බලාත්මක කිරීම නිසැකයෙන් ම පොදු ජනතාවගේ සනාතන ප්‍රාර්ථනාවක් ඉටුකිරීමක් බව ද පෙන්වා දිය යුතුය. මෙම දූෂණ විරෝධී පනත සම්මත කර ගැනීමේ ක්‍රියාවලියේදී ආණ්ඩුවේම සමහරුන් විසින් පස්සට අදින ලද බව ද එදින එම විවාදය සජීවී ලෙස නැරඹු පුරවැසියන්ට ද හැඟී යන්නකි. අධිකරණ ඇමැති විජයදාස අවසානයේදී කියා සිටියේ තමන්ට එබඳු පසුබෑමකට හේතු නැති බවය. අපිට එය හාරා ඇවිස්සීමට වුවමනා නැත. එහෙත් තවමත් මේ ජරපත් ක්‍රමය නඩත්තු කරමින් මේ දේශපාලන පල්වළ සුරැකීමට දතකන මුග්ධයන් සිටින බව ද ඉතා පැහැදිලි ය. මෙයට පෙර මෙම ලියැවිල්ල මගින් ද පෙන්වා දෙන ලද ආණ්ඩුවේ පළාත් පාලන සංශෝධන පනත ද නිසැකවම ඒ අමන දේශපාලන තකතීරුවන්ට රැකවරණය දීමට ගැසූ කූට ප්‍රයෝගයක් බව දැන් රටම දනී. දැන් මෙම ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී කෙටුම්පත අධිකරණය ඉදිරියේ අභියෝගයකට ලක් කෙරෙමින් තිබේ.
කෙසේ හෝ වේවා ආණ්ඩුව කුමන හේතුවක් නිසා හෝ රටේ ආර්ථික හා මූල්‍ය පරිහානියට හේතු සොයා බැලීම මෙන්ම දූෂණ විරෝධී පනතක් බලාත්මක කිරීමට යොමුවීම සාධනීය ප්‍රතිචාරයක් ලෙස හැඳින්විය යුතුය. ඇත්ත වශයෙන් ම මෙම ජූලි 09 වැනි දිනට වසරක් සපිරුණු ගාලු මුවදොර අරගලය විසින් සමාජගත කරන ලද පොදුජන අපේක්ෂාවන් අතර මූලික වශයෙන් ම මෙම ආර්ථික විනාශකාරීන් මෙන්ම චංචා, දූෂණ, අල්ලස් සමඟ කිලිටි වී තිබෙන දේශපාලනයත්, එහි ප්‍රමුඛ කඳවුරත් පන්නා දැමිය යුතුය යන තේමාවන් ද අඩංගු විය. කුමක් වුවත් පුළුල් සමාජ අවධානයක් හිමි වූ ඒ ගාලු මුවදොර අරගලය මේ රටේ ඓතිහාසික ජනතා නැඟිටීමක් ලෙස පිළිගන්නා අප එයින් කවර හෝ ත්‍රස්තවාදී – අන්තවාදී ක්‍රියා සිදුවී තිබේ නම් එකහෙළාම ඒවාට විරෝධය දක්වමු. රට දේශපාලන ආර්ථික විකෘතියක් බවට පත් කළා වූද, ඒවාට වගකිවයුතු යැයි ජනතා උදහසට ලක්ව සිටින්නාවූ ද, ඇතැම් කොටස් විසින් අරගලය පිළිබඳ දක්වන දුෂ්ට ප්‍රතිචාර ද අපි ප්‍රතික්‍ෂේප කරමු. එහෙත් එහිම වූ අදේශපාලනික මෙහෙයුම් අවස්ථාවාදීන්ගේ රිංගා ගැනීම්, පටු සමාජ ක්‍රියාකාරින් දැන හඳුනා ගැනීමට අරගලය අසමත් වූ බව ද අප පිළිගත යුතුය. නිසි නායකත්වයක්, මඟපෙන්වීමක් නොවූ සාමූහික බැඳීම් දුර්වල වූ ඒ අරගලය මේ රටේ දේශපාලන කඳවුර ඔළුවෙන් හිටවීමට සමත් වුව ද එය වඳ පීදුණු සටනක් ලෙස අවසන් විය. විපක්ෂ නායක සජිත් පවසන්නේ ද පුරවැසි අරගලයේ කුසලානය රාජපක්‍ෂවාදී පිරිසක් පැහැර ගත් බවකි. මෙයට තවත් බොහෝ කරුණු එකතු කළ යුතු අතර, එය වෙනම සංවාදයකට යොමු විය යුතු මාතෘකාවකි. එහෙත් ස.ජ.බ. හර්ෂ මන්ත්‍රීවරයා පවසන පරිදිම අරගලයේ විරෝධතා කුණාටුවට හසුවී ජනාධිපති පුටුව ද අහිමි වූ ගෝඨාභයට අද සැපවත් ජීවිතයක්, සුවිශේෂ ආරක්‍ෂා හමුදාවල ගරු බුහුමන් ආදියත් ලැබෙද්දී ඒ අරගලයේ සැබෑ උරුමක්කාරයෝ අසරණව සිටිති. අරගලයෙන් පසු ජනාධිපති පුටුව හිමි වූ රනිල්ගේ ආණ්ඩුව අද ඒ අරගලකරුවන් බින්දුවට දමා, සකලවිධ දුශ්චරිත, මෙහෙයුම් ආදිය අරගලකරුවන් වෙත පවරමින් ද සිටියි. එපමණක් නොව නිල බල ගිලිහී ගිය පොහොට්ටුවේ ඇතැම් චරිත තවමත් පරණ පුරුදු දේශපාලන කෙළි සෙල්ලම් සඳහා දතකට මදින බව ද රහසක් නොවේ. අරගලයට බියෙන් වසන් වී සැඟවී, උන්නා මළා නොමැතිව සිටි සමහරු දැන් වේදිකා දෙදරවමින් අගරලකරුවන් පතුරු ගසති. එහෙත් රටේ සමාජ – ආර්ථික – දේශපාලනයට වුවමනා ප්‍රතිසංස්කරණ කිසිවක් ඔවුන්ගෙන් ඉදිරිපත් වී තිබේද? දැන් ආණ්ඩුව සූදානම් වන්නේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සිතියම ද හකුලා දමා යළිත් සුපුරුදු දේශපාලන පල් වළ ඉහගෙන කෑමටද?
අපි ඒ ප්‍රශ්නය ප්‍රබුද්ධ පුරවැසියන්ටත් වෙනත් වෘත්තිකයන්, වියතුන් ප්‍රමුඛ සිවිල් සමාජ ක්‍රියාකාරීන්ටත් යොමු කරමු. එදා ගාලුමුවදොර අරගලය තුළ රැව්දුන් අධිකාරීවාදී දේශපාලන කඳවුරු නිෂ්ක්‍රීය කිරීමට මෙන්ම නූතන ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී වටිනාකම් හා ලක්‍ෂණ ද සමාජගත කෙරෙන සාමකාමී අහිංසාවාදී සාධාරණ සමාජයක් බිහිවිය යුතුය යන සාඩම්බර ප්‍රාර්ථනාව වෙනුවෙන් කැපවීම තවදුරටත් අපට කල් දැමිය නොහැකි බව ද ලියා තැබිය යුතුය. එසේම පාර්ලිමේන්තුව විසින් අවධානය යොමුකරන ලද ආර්ථික ව්‍යසනයේ සැබෑ තතු විමසා දැන එයට විසඳුම් ලබාදීමත්, රට වෙලාගත් දූෂණ, වංචා, අල්ලස් දුරලීම සඳහා සම්මත කෙරෙන පනත වෙනුවෙන් පෙනී සිටීමත් නමැති පිදුරු ගස් දෙකේ අපි එල්ලී සිටීමට වඩා ජනතාවට දැනෙන, හැඟෙන අලුත් දේශපාලනයක් අද රටට අවශ්‍ය වී තිබේ. නැතහොත් පොහොට්ටුව හා එජාපය එක්ව යළිත් ජයවර්ධන යුගයටම රට රැගෙන යෑමට ද බැරි නැත.
ගාමිණි සුමනසේකර
]]>ඒ අනුව පක්ෂ කණ්ඩායම තීරණය කරන පරිදි එම සංශෝධන ඉදිරිපත් කරන බව විපක්‍ෂයේ ප්‍රධාන සංවිධායක ලක්ෂ්මන් කිරිඇල්ල මහතා ‘දිවයින ඉරිදා සංග්‍රහය’ට කීය.
සමගි ජනබලවේගය සමග ඒකාබද්ධව කටයුතු කරනු ලබන ඩලස් අලහප්පෙරුම මහතාගේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන් සම්බන්ධවද පසුගිය සිකුරාදා දින පනත සම්බන්ධයෙන් දීර්ඝව සාකච්ඡා කළ බවද හෙතෙම පැවසීය. රටේ සිදුවන දූෂණ සහ අක්‍රමිකතා වෙනුවෙන් දැනටත් අවශ්‍ය තරම් නීති සම්මත කර ඇතත් ඒවා නිසි පරිදි ක්‍රියාත්මක නොවීම ගැටලුවක් බවද ඒ මහතා වැඩිදුරටත් කියා සිටියේය.
අකිත පෙරේරා
]]>ඊට අමතරව පාර්ලිමේන්තුවේ අයවැය කාර්යාලය පනත් කෙටුම්පත ලබන 20 වැනිදා විවාදයට ගැනීමට ද මෙහිදී තීරණය වී තිබේ.
පාර්ලිමේන්තු කටයුතු පිළිබඳ කාරක සභාව කථානායක මහින්ද යාපා අබේවර්ධන මහතාගේ ප්‍රධානත්වයෙන් පාර්ලිමේන්තු සංකීර්ණයේදී ඊයේ (8 දා) පැවැත්විණි.
රටේ දූෂණය වැළැක්වීම අරමුණින් ගෙන එනු ලබන දූෂණ විරෝධී පනත් කෙටුම්පතේ වගන්ති 28 ක් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවට පටහැනි බව ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය කථානායකවරයාට පසුගියදා දැනුම් දුන්නේය.
අකිත පෙරේරා, රනිල් ධර්මසේන
]]>ජාතික ජන බලවේගයේ නායක අනුර කුමාර දිසානායක
විකිණීම ණය ගැනීම අලුත් දෙයක් නොවෙයි. ජනතාව හැමදාමත් ආර්ථිකය සුභ වෙයි කියලා බලාගෙන හිටියා යැයි ජාතික ජන බලවේගයේ නායක අනුර කුමාර දිසානායක මහතා පැවසීය. ඒ මහතා මේ බව පැවසූවේ ජාතික සම්පත් විකිණීම මඟු‍ලක්ද උගුලක්ද? මැයෙන් මහරගම තරුණ සේවා ශ්‍රවණාගාරයේදී පැවැති සම්මන්ත්‍රණයේදීය.
එහිදී වැඩිදුරටත් අදහස් දක්වමින් ඒ මහතා මෙසේද පැවසීය.
මේ දිනවල ආර්ථිකයේ යම් පිබිදීමක් ගැන සාකච්ඡාවක් පවතිනවා. ණයක් ලැබී තිබෙනවා. ඇතැම් භාණ්ඩවල මිල අඩුවී තිබෙනවා. ජනතාව කල්පනා කරනවා, දැන් අපේ රටේ ආර්ථිකය යම් සුබදායී දිසාවකට යොමුවී තිබෙනවා කියලා. අපේ රටේ ජනතාව ආර්ථිකයේ සුබදායී දිශාව දෙස බලා සිටියේ අද පමණක්ද? අපේක්ෂාවන් තිබුණේ අද පමණද? අපේ රටේ ජනතාව දීර්ඝ කාලයක් ආර්ථිකයේ සුබ සිහිනයක් දකිමින් සිටියා. ආර්ථිකයේ සංවර්ධනය පිළිබඳ සිහින මවාගෙන සිටියා. විටින් විට බලයට ආ පාලක කණ්ඩායම් විසින් ජනතාවගේ ඔළුවේ විවිධාකාරයෙන් මැවීමක් කළා. නමුත් මේක ණයක්, මෙය රැවටීමක්, මේ මාවතේ ගමනක් නොමැති බව ජනතාව තේරුම් අරගෙන තිබෙනවා. මෙම ණය ලබාගැනීමේ එකඟතාවය ජයග්‍රහණය කළේ කවුද යන්න බෙදා ගැනීමටත් තරඟ කරමින් ඉන්නවා. මේ එකඟතාවයේ කුසලානය හිමි බැසිල් රාජපක්ෂට බව ඒ පැත්තෙන් ප්‍රකාශ කරනවා. රටකට ණයක් ලබාගැනීමේ කප් එකේ හිමිකාරිත්වයට පොර බදිමින් තිබෙනවා. මේ තුළ ජනතාවට බලහත්කාරයෙන් ඇතුල් කරන්න හදනවා මේක තමයි යා යුතු මාවත කියලා.
ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල සමග එකඟතාවයකට යන්න සිදුවුණේ මහ බැංකු අධිපති නන්දලාල් නිසයි. ඔහු මහ බැංකු අධිපති ලෙස පත්කරන්නේ 2022 අප්‍රේල් මස 08 වෙනි සිකුරාදා. නිවාඩු දින තුනකට පසුව ඔහු අප්‍රේල් 12වන දින මහ බැංකුවට පිවිසුණා. ඔහු මහ බැංකු අධිපති ලෙස පළමුවෙන්ම ගත් තීන්දුව තමයි ශ්‍රී ලංකා රජය විදේශීය රටවලින් ලබාගත් ණය ගෙවන්නේ නැති බවට ගත් තීරණය. මහ බැංකු අධිපතිවරයෙක් ගොඩවූ පළමු දවසේම එවැනි තීන්දුවක් ගැනීමට තරම් එහි කිසියම් අන්තර් සම්බන්ධතාවයක් තිබෙන බව පැහැදිලියි.
අපි ජාත්‍යන්තර මුල්‍ය අරමුදලෙන් පළමු ණය පහසුකම ලබා ගන්නේ 1966 වසරේදී. 66 සිට 2016 දක්වා අපි දහසය වතාවක් ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලෙන් ණය පහසුකම් ලබාගෙන තිබෙනවා. මේ අවස්ථාව සමග අවස්ථා හතරක් අපි ණය ලබාගෙන තිබෙන්නේ විස්තීරණ පහසුකමක්. එයින් අදහස් කරන්නේ එයාලා දෙන ලද න්‍යායපත්‍රයකට අනුව එසේ නැත්නම් එයාලා සමග වෙන එකඟතාවයකට අනුව ආර්ථිකය මෙහෙයවීම.
මෑතකදී වෘත්තීයවේදීන්ගේ සංවිධානයක් වෛද්‍යවරු, ඉහළ කළමනාකරුවන්, විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරු ඉහළ බදු කප්පාදුවට ලක්වූ අය ජනාධිපතිවරයාත් මුදල් අමාත්‍යාංශයේ ලේකම් සිරිවර්ධනත්, මහ බැංකු අධිපති නන්දලාල් සමගත් සාකච්ඡාවක් පැවැත්වූවා. එහිදී වෘත්තීයවේදීන් පෙන්වා දෙනු ලැබුවා, මේ උපයන විට ගෙවීමට සිදුව ඇති බදු මත ජීවිතය පවත්වාගෙන යාමට අපහසු බව. ඔවුන්ගේ බදු ලෙස කපා ගන්නා මුදල අවම කර ගැනීමත් එම මුදල් බැංකුව වෙත ලබාගත හැකි මාර්ගයත් ඔවුන් ඉදිරිපත් කළා. එහිදී ජනාධිපතිවරයාත්, මහ බැංකු අධිපතිවරයාත් එය පිළිගත් අතර, ඔවුන් කියා සිටියේ මේකට තමන්ට විසඳුමක් දිය නොහැකි බවයි. අපි ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලත් සමග සාකච්ඡාවක් අරගෙන දෙන්නම් එයාලට ඔය ගැටලු‍ව ඉදිරිපත් කරන්න කියලා. එයින් කියන්නේ තවදුරටත් මේ ආර්ථිකයේ තීන්දු තීරණ ගැනීමේ හැකියාවක් ජනාධිපතිවරයාට හෝ මහ බැංකු අධිපතිවරයාට නැහැ. මෙයින් කියැවෙන්නේ අපට අපේ ආර්ථික ස්වෛරීභාවය අහිමිවී තිබෙනවා.
අයිඑම්එෆ් තවත් යෝජනාවක් තමයි ආණ්ඩුව දරන වියදම් අඩු කළ යුතුයි. ඒ සඳහා ආණ්ඩුවේ සේවාවන් සපයන ආයතන සල්ලිවලට විකිණීමට තීරණය කරනවා. කටුනායක ඉංජිනේරු තාක්ෂණ ආයතනය, මැරායන් ඉංජිනියරින් ක්ෂේත්‍රයට උගන්වන ආයතන එන්.ඩී.ටී. හා ටී.ටී.අයි. ආයතන දෙක. ගිය වසර දක්වා දරුවන්ට මෙම ආයතනවල අධ්‍යාපනය නොමිලේ ලබා දුන්නා. මේ වසරේ සිට දෙලක්ෂ විසිපන්දහසක් අය කිරීමට තීරණය කර තිබෙනවා. ගිණුම තුළනය කර ගැනීමට ආණ්ඩුව විසින් දරන පිරිවැය අඩු කිරීමට අවශ්‍ය්‍ය නිසා රජය විසින් ලබාදෙන සේවාවන් කප්පාදු කරනවා. පසුගිය 21 වනදා තවත් කැබිනට් තීන්දුවක් අරගෙන තිබෙනවා. කර්මාන්ත ඉංජිනේරු ආයතනය, කටුබැද්ද, මොරටුව. මෝටර් රථ ඉංජිනේරු අභ්‍යාස ආයතනය, ඔරුගොඩවත්ත. මේවායේ අධ්‍යාපනය නොමිලේ ලබාදුන් ආයතන. දැන් මුදල් අයකිරීමට අනුමැතිය දී තිබෙනවා. පොකට් එකේ තරමට අධ්‍යාපනය ලැබිය හැකි අයට අධ්‍යාපනය සීමා වෙනවා.
අයවැය ලේඛනයෙන් පෙන්වන්නේ ආර්ථික දේහයේ තිබෙන කඩා වැටීමයි. මේ ප්‍රශ්නය ගිණුම්කරණයෙන් බේරිය නොහැකියි. අපේ රටේ භාණ්ඩ හා සේවා නිෂ්පාදනය වැඩි කිරීම සඳහා ඇති සැලැස්ම කුමක්ද? ඔවුන්ගේ ඊළඟ යෝජනාව වන්නේ 2025 වන විට විදෙස් සංචිත ඩොලර් බිලියන 10.3කට ගේන්න. ඉතිහාසයේ කිසිදිනෙක සිදු නොවූවක්. වැඩිම 8.3ක් තිබුණා 2014-2015 කාලයේ. විදෙස් සංචිත වැඩිකිරීමට කළ යුත්තේ කුමක්ද? අපි උපයා ගන්නා ඩොලර් ප්‍රමාණය අපේ අවශ්‍ය ප්‍රමාණයට වඩා වැඩි වූ විට ඒවා සංචිතවලට එකතු වෙනවා. දැන් විදෙස් සංචිත නිර්මාණය කිරීමට අපේක්ෂා කරන්නේ ශ්‍රී ලංකා ගුවන් සමාගම, ශ්‍රී ලංකා ටෙලිකොම්, කොළඹ හිල්ටන් හෝටලය, ශ්‍රී ලංකා රක්ෂණ සංස්ථාව සහ ඒවායේ පාලිත සමාගම්, ලංකා හොස්පිට්ල්, ෂෙල් ගෑස් සමාගම් ප්‍රතිව්‍යුහගත කිරිම. සරලව ගත හොත් විදෙස් සංචිත වැඩිකර ගැනීමත්, ගෙවුම් ශේෂය තුළනය කර ගැනීමත්, අයවැය හිඟය තුළනය කර ගැනීමත් සඳහාත් විකල්පය වන්නේ විකිණීම සහ ණයට ගැනීමත් යන ක්‍රියාමාර්ග දෙක පමණයි.
මහ බැංකුව යනු සේවක අර්ථ සාධක අරමුදලේ භාරකාරයා. එයාලා තවත් යෝජනාවක් ගේනවා මහ බැංකුව ස්වාධීන කළ යුතු බවට. පනත පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කොට තිබෙනවා. එහි වගන්ති 46ක් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවට පටහැණි බවට ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය නියෝගයක් දී තිබෙනවා. ජාතික ජන බලවේගයේ අපි සුනිල් වටගල සහෝදරයා මැදිහත් වෙලා මේ පනතට විරුද්ධව නඩුවක් ගොනු කළා. එයට පාර්ලිමේන්තුවේ 2/3ක බලයක් හා සමහර වගන්ති සඳහා ජනමත විචාරණයක් අවශ්‍යව තිබෙනවා. මහ බැංකුවට තිබෙන්නේ මූල්‍ය ප්‍රතිපත්ති සකස් කිරීම. රජයෙන් මහ බැංකුව මුළුමනින්ම ස්වාධීන කළ යුතු බවට මේ පනතින් යෝජනා කරනවා. පාර්ලිමේන්තුවේ කොප් කමිටුවටවත් මහ බැංකුව කැඳවීමේ බලයක් නැහැ.
ආණ්ඩුවේ ප්‍රධාන සංවිධායක ලෙස ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයෙන් දූෂිතයෙකු ලෙස චෝදනාවට ලක්වූ අයෙකු තබාගෙන රනිල් වික්‍රමසිංහ දූෂණ විරෝධී පනතක් ගෙනවිත් තිබෙනවා. ප්‍රශ්නය තිබෙන්නේ නීතිය තුළ නෙමෙයි. මහින්ද රාජපක්ෂ හොරෙකු බව කීවේ රනිල්. රනිල් මහ බැංකු හොරා බව පාර්ලිමේන්තුවේදී කිව්වේ වත්මන් අගමැති දිනේෂ් ගුණවර්ධනයි. ඒ මහ බැංකුව කොල්ලකාපු අය දූෂණ විරෝධී පනතක් ගේනවා කීම විහිළුවක්. තිබෙන නීති ඕනෑවටත් වඩා ප්‍රමාණවත්.
සිරිමන්ත රත්නසේකර
]]>