විදුලිබල පනත ව්‍යවස්ථාවට පටහැනියි

සම්මත කළ යුත්තේ පාර්ලිමේන්තුවේ තුනෙන් දෙකකින් පමණයි

48 වැනි වගන්තියෙන් ව්‍යවස්ථාව උල්ලංඝනය වන නිසා ජනමත විමසුමකුත් ඕනෑ

ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ තීරණය කථානායක මැතිසබයට දන්වයි

ආණ්ඩුව විසින් ඉදිරිපත් කර තිබෙන විදුලිබල පනත් කෙටුම්පත සමස්තයක් ලෙස ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 12(1) ව්‍යවස්ථාවට නොගැළපෙන අතර එය සම්මත කළ යුත්තේ පාර්ලිමේන්තුවේ විශේෂ බහුතරයෙන් (තුනෙන් දෙකකින්) පමණක් බව කථානායක මහින්ද යාපා අබේවර්ධන මහතා පාර්ලිමේන්තුවට ඊයේ (06දා) නිවේදනය කළේය.

එම පනතේ 48 වැනි වගන්තිය ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 4(අ) ව්‍යවස්ථාව සහ එය සමගින් කියවිය යුතු 3 සහ 76 ව්‍යවස්ථාව උල්ලංඝනය වන බැවින් එය පාර්ලිමේන්තු විශේෂ බහුතරයෙන් මෙන්ම ජනමත විචාරණයකින් ජනතාව විසින් ද අනුමත කළ යුතු යැයි නිර්දේශ කර ඇත.

එම පනත් කෙටුම්පතට එරෙහි පෙත්සම් විභාගයේදී ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය ලබා දී ඇති තීන්දුව ඊයේ පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කරමින් කථානායකවරයා මේ බව නිවේදනය කළ අතර එම තීන්දුවේ සාරාංශය පහත පරිදිය.

මෙම පනත් කෙටුම්පත සමස්තයක් ලෙස ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 12(1) ව්‍යවස්ථාවට නොගැළපෙන අතර එය සම්මත කළ යුත්තේ 84(2) ව්‍යවස්ථාව යටතේ පාර්ලිමේන්තුවේ විශේෂ බහුතරයෙන් පමණි. කෙසේ වෙතත් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ අධිෂ්ඨානයේ සාරාංශයේ දක්වා ඇති පරිදි 1(2) සහ 1(3) වගන්තිය සංශෝධනය කළහොත් මෙම නොගැළපීම නතර වේ. 3(6)(a) සහ 10(1)(c) වගන්ති ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 12(1) ව්‍යවස්ථාවට නොගැළපෙන අතර 84(2) ව්‍යවස්ථාව යටතේ අවශ්‍ය විශේෂ බහුතරයෙන් පමණක් සම්මත විය යුතුය. කෙසේ වෙතත් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ අධිෂ්ඨානයේ සාරාංශයේ දක්වා ඇති පරිදි එම වගන්ති සංශෝධනය කරන්නේ නම් නොගැළපීම නතර වේ.

පනත් කෙටුම්පතේ 11(1) වගන්තියේ පළමු විධිවිධානය ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 12(1) වගන්තියට නොගැළපෙන අතර එය සම්මත කළ යුත්තේ 84 (2) ව්‍යවස්ථාව යටතේ අවශ්‍ය පාර්ලිමේන්තුවේ විශේෂ බහුතරයෙන් පමණි. කෙසේ වෙතත්, ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ තීරණයේ සාරාංශයේ දක්වා ඇති පරිදි වගන්තිය සංශෝධනය කරන්නේ නම්, එකී නොගැළපීම නතර වේ. 17 වැනි වගන්තිය ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 12(1) ව්‍යවස්ථාවට නොගැළපෙන අතර එය සම්මත කළ යුත්තේ 84(2) ව්‍යවස්ථාව යටතේ අවශ්‍ය පාර්ලිමේන්තුවේ විශේෂ බහුතරයෙන් පමණි. කෙසේ වෙතත්, ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ අධිෂ්ඨානයේ සාරාංශයේ දක්වා ඇති පරිදි වගන්තිය සංශෝධනය කරන්නේ නම් ඉහත සඳහන් නොගැළපීම නතර වන අතර 17 වැනි වගන්තිය සරල බහුතරයකින් සම්මත විය හැකිය.

පනත් කෙටුම්පතේ 18(3)(e)(ii) වගන්තිය 12(1) ව්‍යවස්ථාවේ විධිවිධානවලට නොගැළපෙන අතර එය සම්මත කළ යුත්තේ 84(2) ව්‍යවස්ථාව යටතේ අවශ්‍ය පාර්ලිමේන්තුවේ විශේෂ බහුතරයෙන් පමණි. කෙසේ වෙතත්, ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ අධිෂ්ඨානයේ සාරාංශයේ දක්වා ඇති පරිදි 18(3) වගන්තිය සංශෝධනය කරන්නේ නම්, ඉහත කී නොගැළපීම නතර වේ. පනත් කෙටුම්පතේ 18(3)(f) වගන්තිය ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 12(1) සහ 14(1)(g) ව්‍යවස්ථාව සමග නොගැළපෙන අතර එය සම්මත කළ යුත්තේ 84(2) ව්‍යවස්ථාව යටතේ අවශ්‍ය පාර්ලිමේන්තුවේ විශේෂ බහුතරයෙන් පමණි. කෙසේ වෙතත්, ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ අධිෂ්ඨානයේ සාරාංශයේ දක්වා ඇති පරිදි 18(3)(f) වගන්තිය සංශෝධනය කළහොත් එකී නොගැළපීම නතර වනු ඇත.

18(5)(b)(ii) වගන්තිය ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 12(1) ව්‍යවස්ථාවට නොගැළපෙන අතර එය සම්මත කළ යුත්තේ 84(2) ව්‍යවස්ථාව යටතේ අවශ්‍ය පාර්ලිමේන්තුවේ විශේෂ බහුතරයෙන් පමණි. කෙසේ වෙතත් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ අධිෂ්ඨානයේ සාරාංශයේ දක්වා ඇති පරිදි 18(5)(b)(ii) වගන්තිය සංශෝධනය කළහොත් එකී නොගැළපීම නතර වේ. 21 සහ 23 වගන්තිය ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 12(1) ව්‍යවස්ථාවට නොගැළපෙන අතර 84(2) ව්‍යවස්ථාව යටතේ අවශ්‍ය පාර්ලිමේන්තුවේ විශේෂ බහුතරයෙන් පමණක් සම්මත විය යුතුය. කෙසේ වෙතත්, ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ අධිෂ්ඨානයේ සාරාංශයේ දක්වා ඇති පරිදි එම වගන්ති සංශෝධනය කරන්නේ නම්, ඉහත කී නොගැළපීම නතර වනු ඇත.

පනත් කෙටුම්පතේ 38 (2) වගන්තිය ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 12(1) ව්‍යවස්ථාවට නොගැළපෙන අතර 84(2) ව්‍යවස්ථාව යටතේ අවශ්‍ය විශේෂ බහුතරයෙන් පමණක් සම්මත විය යුතුය. ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ තීරණයේ සාරාංශය අනුව 38(2) වගන්තිය සංශෝධනය කළහොත් එකී නොගැළපීම නතර වේ. 48 වැනි වගන්තිය 3 සහ 76 ව්‍යවස්ථාව සමග එක්ව කියවා ඇති 4(අ) ව්‍යවස්ථාව උල්ලංඝනය වන අතර එම නිසා පාර්ලිමේන්තුවේ විශේෂ බහුතරයෙන් සම්මත කර ජනමත විචාරණයකදී ජනතාව විසින් අනුමත කළ යුතුය.

පනත් කෙටුම්පතේ 53 වැනි වගන්තියේ ‘ජාතික ජාලකය’ යන්නෙහි නිර්වචනය ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 12(1) වගන්තියට නොගැළපෙන අතර 84(2) ව්‍යවස්ථාව යටතේ අවශ්‍ය පාර්ලිමේන්තුවේ විශේෂ බහුතරයෙන් සම්මත විය යුතුය. කෙසේ වෙතත්, ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ අධිෂ්ඨානයේ සාරාංශයේ දක්වා ඇති පරිදි එකී නිර්වචනය සංශෝධනය කරන්නේ නම්, එකී නොගැළපීම නතර වනු ඇත.

අකිත පෙරේරා, රනිල් ධර්මසේන