ශ්‍රී ලාංකීය සමාජයේ බොහෝ කොටස් දුක් විඳිති, බහුතරයක් නමුත් සුළු ධනවත් සුළුතරයක් නොවේ. වෛද්‍ය පර්යේෂණ ආයතනයෙන් (MRI) නිල නොවන ලෙස පිටවන විශ්වාසදායක පුවත නම්, විද්‍යාත්මක අධ්‍යයනයන් මත පදනම්ව, සියලුම පවුල්වලින් 70% ක් පමණ දරිද්‍රතා රේඛාවට පහළින් ආදායම් ලබන අය බවයි. මෙයින් අදහස් කරන්නේ දැන් මධ්‍යම හා පහළ මධ්‍යම පන්තිය ඇතුළු ග්‍රාමීය හා නාගරික දුප්පතුන්ට ප්‍රමාණවත් ආහාර සහ අනෙකුත් අත්‍යවශ්‍ය ද්‍රව්‍ය නොමැති බවයි. වැඩිහිටියන්ගෙන් බොහෝ දෙනකුට දිනකට ආහාර වේලක් පමණක් උරුම වන අතර, දරුවන් දෙදෙනකුට බොහෝ විට සම්පූර්ණ බත් පිඟානක් සීමා වී ඇත, ඒත් පොල් සම්බෝලයක් සමඟ පමණි. මෙමගින් සිරුරට අවශ්‍ය ශක්තිය සපයනු ඇත, නමුත් ප්‍රෝටීන්, විටමින් සහ ඛනිජ ලවණ එහි අඩංගු නොවේ. සෑම වයස් කාණ්ඩයකම යට ශරීර වර්ධනය යන්න අහිතකර ලෙස බලපාන නමුත්, එහි ප්රතිවිපාක දරුවන් අතර වඩාත් නරකය. ජීවිතයේ පළමු වසර පහ ශරීර වර්ධනය අතින් තීරණාත්මක වන අතර නොවැඩෙන දරුවන් වාමනයන් වීමට නැඹුරු වනු ඇත, නරකම සිදුවීම මානසික වර්ධනය දැඩි ලෙස පසුගාමී වනු ඇත. වයස අවුරුදු පහෙන් පසුව ලබා දෙන සම්පූර්ණ ආහාර වේලක් වුවත් නැතිවූ පෝෂණය අල්ලා ගැනීමට නොහැකි වනු ඇත. ඔවුන් පසුකාලීන ජීවිතයේ මානසික දුර්වල වාමනයන් වනු ඇතිය යන්න කියන්නේ එනිසාය. වසරකට පෙර 14.3% ක් වූ මන්දපෝෂණ මට්ටම මේ වන විට දෙගුණ වී ඇත. මේ නිසා අද අනාගත පරපුර මානසිකව හා කායික වශයෙන් දැඩි ලෙස පීඩා විඳිති.
අවාසනාවකට මෙන්, ආණ්ඩුව අර්බුදයේ වැඩි බර පටවන්නේ දුප්පතුන් මත මිස ධනවතුන් මත නොවේ. බදු ආදායමෙන් 80%ක් ප්‍රධාන වශයෙන් ලබා ගන්නේ සියලුම භාණ්ඩ හා සේවා මත වැට් බද්ද වැනි වක්‍ර බදු ආකාරයෙන් දුප්පතුන්ගෙන්මය. සෘජු බදු ලෙස ලබාගන්නා 20% සුපිරි ධනවතුන්ගෙන් ලබාගත යුතුය. නමුත් ස්ථාවර ආදායම් සහ නිත්‍ය රැකියා ඇති අයට, විශේෂයෙන්ම රජයේ අංශයේ සිටින අයට මෙහි බලපෑමක් නැත. සමහර දූෂිත නිලධාරීන්ගේ අනුදැනුම ඇතිව විශාල පිරිසක් බදු දැලෙන් ගැලවී යනවා ඇත. එහෙත් විශාලතම පුද්ගලික සමාගම් සහ බැංකු විසින් සිදු කරන දැවැන්ත බදු පැහැර හැරීම්වලට ඉහළ නිලධාරීන් සහ ඇතැම් දේශපාලනඥයන් ද වගකිව යුතුව ඇත.
උදාහරණයක් කියන්නේම් මා පාර්ලිමේන්තුවේ COPA සභාපති වී සිටින විට මට දැනගන්න ලැබුණු දෙයක් නම්, සමහර ලොකුම පෞද්ගලික සමාගම්, අවුරුදු 6-7 කට වැඩි කාලයක් කිසිම බද්දක් ගෙවා නැති බව. මාගේ කාලයේ විමර්ශනය කරන විට එවන් රහස් හෙළි විය. දේශීය ආදායම් දෙපාර්තමේන්තුවේ බදු නොගෙවූ ය සඳහා අභියාචනා මණ්ඩල 3ක් තිබූ අතර, ඒ සෑම එකක්ම බදු ගෙවන්නාට අනුප්‍රාප්තිකයෙන් අභියාචනා කළ හැකිය. (ඉස්සර තිබුණේ එක අභියාචනා මණ්ඩලයයි). දැන් එකකින් ෆේල් වුණොත් ඊළඟ එකට යන්න පුළුවන්. එක් එක් අභියාචනා මණ්ඩලයේ තීරණය කිරීමට ගතවන සාමාන්‍ය අවුරුදු එකහමාරක් බව මම හඳුනාගත්තා. බදු අය කිරීම සඳහා අනුගමනය කරන ලද ක්‍රමය සියල්ලටම එක හා සමාන බැවින් අභියාචනා මණ්ඩල 3ක් අවශ්‍ය දැයි මම විමසුවෙමි. කිසිදු අවශ්‍යතාවක් නොමැති බව ආදායම් බදු කොමසාරිස්වරයා පිළිගත්තේය. මම මුදල් අමාත්‍යවරයාට කළ නිර්දේශයේ සඳහන් කළේ, එක අභියාචනා මණ්ඩලයක් පමණක් තිබිය යුතු බවත්, මාස 6ක් ඇතුළත එහි තීන්දුව ලබා දිය යුතු බවත්, බදු ගෙවන්නා සාධාරණ යැයි සලකන නමුත් අඩකට වඩා වැඩි බදු ප්‍රමාණය ගෙවිය යුතු බවත්ය. දේශීය ආදායම් බදු දෙපාර්තමේන්තුව විසින් ඉල්ලා සිටින මුදල. ධනවත් සමාගම් ගෙවිය යුතු ශේෂය වෙනුවෙන් නීති උසාවි යන බවට සැකයක් නැත, නමුත් මෙහිදීද තවත් අභියාචනා නොමැතිව මේ ආකාරයේ නඩුවක් සඳහා එක් අධිකරණයක කාල සීමාවක් වෙන් කළ යුතු අතර එම අධිකරණයේ තීන්දුව අවසාන විය යුතුය. මගේ නිර්දේශය ඉදිරිපත් කර වසර 4ක් ගතවී ඇතත් එය ක්‍රියාත්මක වූ බවක් මා අසා නැත. බලාපොරොත්තු වූ පරිදි, මා COPA වෙතින් නෙරපා හැර ඇත, එබැවින් මට නඩුව පිළිබඳව පසු විපරම් කිරීමට නොහැකි විය. මේ ධනවාදී සමාජය තුළ තීරණ ගන්නේ තීරණ කරන්නේ ධනපතියන්මය.
වසර 5කින් රට මේ අර්බුදයෙන් ගොඩගන්නවා කියලා ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා පොරොන්දු වී ඇත. ඒ වන විට රටට විය යුතු හානිය සිදුවනු ඇත. ධනේශ්වර ක්‍රමය කොක්කෙන් හෝ තක්කඩි කමෙන් තම උපරිම ලාභයක් ලබාගැනීම මත පදනම් වන අතර ඉහළින් සිටින අය විසින් දෙන ලද නායකත්ව රැකවරණයෙන්ම දූෂිත වනු ඇත. එහි අනිටු ප්‍රතිඵල රටේ ජනතාවට තව තවත් දැරීමට සිදුවනු ඇත. නව ලිබරල් දර්ශනය දැන් පුද්ගල ලාභ ප්‍රවර්ධනය කරන අතර සම සමාජවාදයේ පදනම කියන සාමූහික යහපත එය නොවේ. ආචාර්ය එන්. එම්. පෙරේරා 1970/75 ශ්‍රීලනිප, සමසමාජ, කොප සභාග ආණ්ඩුවේ මුදල් ඇමතිව සිටියදී 1972/3 වඩාත් දරුණු අර්බුදයකට රට මුහුණ දුන්නේය. එය වර්තමාන අර්බුදය මෙන් අධි නිෂ්පාදනයේ ආවර්තිතා ධනේශ්වර අර්බුදයන්ගෙන් එකකි. නමුත් තෙල් (ඉන්ධන) මිල හත් වරක් ඉහළ නැංවීමට තුඩු දුන් තෙල් නිපදවන රටවල් විසින් ඔපෙක් පිහිටුවීමෙන් එය වඩාත් නරක අතට හැරිණි. ෆීලික්ස් ඩයස් බණ්ඩාරනායකගේ නායකත්වයෙන් යුත් ඔහුගේ ගමනට එදා බාධා එල්ල වුවද, එන්. එම්. විදේශ විනිමය සංචිතය බිංදුවට ආසන්නයේ සිට ඩොලර් බිලියන 4 දක්වා ප්‍රතිසංස්කරණය කර වසර 1.5 ක් තුළ අතිරික්ත අයවැයක් නිෂ්පාදනය කළේය. මෙහි ආර්ථීක ස්ථාවරත්වය යථා තත්ත්වයට පත්වීමත් සමඟම, අර්බුදයේ දී කිසිසේත්ම උදව් නොකළ එක්සත් රාජධානිය, ඇමරිකා එක්සත් ජනපදය සහ අනෙකුත් අධිරාජ්‍යවාදී රටවල්, ආර්ථික ස්ථාවරත්වය යථා තත්ත්වයට පත් කර ඇති බැවින් මෙහි ආයෝජනය කිරීමට පොරොන්දු විය. එහෙත් පනවන ලද කොන්දේසිය වූයේ ඇන්. ඇම්. සහ සමසමාජ පක්ෂය ආණ්ඩුවෙන් ඉවත් කළ යුතු බවයි. මෙය සිදු කරන ලද්දේ, ගැටලුවට ඉක්මන් විසඳුම සඳහා “විපාකය” ලෙසිනි. එනමුත් අධිරාජ්‍යවාදී ආයෝජන අවම විය.
අර්බුදකාරී අවස්ථාවන්හිදී රට බේරා ගැනීමට සමසමාජ පක්ෂය සැමවිටම උදව් කර ඇති අතර, එම ගෞරවය වෙන කවුරුන් විසින් ගත්තද එය දිගටම කරගෙන යනු ඇත. ලසසප නායකයන් 2වන ලෝක සංග්‍රාමයේදී විමුක්ති අරගලය දිගටම ගෙන ගිය අතර පක්ෂය තහනම් කරන ලදී. එසේම, එහි නායකයින් වන එන්. එම්, කොල්වින්, බර්නාඩ් සහ තවත් අය සිරගත කරන ලදී. යුද්ධයෙන් පසු කම්කරු අයිතීන් දිනා ගැනීමේ වෘත්තීය අරගලවලට නායකත්වය දුන්නේ සමසමාජ පක්ෂයයි. දෙමළ භාෂාව හැර සිංහල පමණක් රාජ්‍ය භාෂාව කරන විට භාෂා කෝලාහල වැළැක්වීම සඳහා එය බොහෝ කැපකිරීම් කළේය. සමසමාජ පක්ෂයේ උපදෙස් පිළිපැදීමට අපොහොසත් වීම නිසා එල්ටීටීඊය සමඟ 27 වසරක යුද්ධයක පැටලීමටත්, අහිංසක ජීවිත දහස් ගණනක් අහිමි වීමටත් හේතු විය. සමසමාජ පක්ෂය ස්ත්‍රී පුරුෂ භාවය, ජාතිය, ආගම සහ කුලය මත පදනම් වූ වෙනස්කම්වලට එරෙහිව නැගී සිටියි.
මේ අර්බුදයෙන් ගොඩ එන්න ජාතික සමගිය අත්‍යවශ්‍යයි. බලය බෙදීමේ ක්‍රියාවලියේ හරය වන්නේ ජනතාව බලගැන්වීම වන අතර එමඟින් ඔවුන් භාවිත කරන මාර්ග ආදිය ඉදිකිරීමට බලය සහ අරමුදල් ලැබෙනු ඇත. පළාත් සභාවෙන් ඇවිත් වැඩ කරන්නේ කොන්ත්‍රාත් කාරයෙකි. ඒ අය තමන්ගේ ලාභය උපරිම කර ගැනීමට බාල වැඩ කරන්නට පෙළඹේ. විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය හඳුන්වාදීමට සමසමාජ පක්ෂය දිගින් දිගටම විරුද්ධය. නිසි නිෂ්පාදන සහ පාරිභෝගික සේවා සඳහා සමුපකාර සම්බන්ධ කිරීම හරහා අතරමැදියන්ගේ ලාභ ඉපැයීම තුරන් කිරීම මගින් ඉහළ මිල ගණන් පහත හෙළීමට රජය මැදිහත් වීම එයට අවශ්‍ය වේ. ඩොලර් බිලියන 91 ක විදේශ ණය සහ ඒ අනුව වාර්ෂික පොලිය සමඟ ශ්‍රී ලංකාව වත්මන් එකම මාවතේ යන සංවර්ධිත රටක් බවට පත්කිරීමේ ජනාධිපතිවරයාගේ අපේක්ෂාව ඇත්තෙන්ම සිහිනයකි. සැබෑව නම්, ඇන්. ඇම්. ගිය මාවත විසඳුමයි. සේනක බිබිලේ ඖෂධ ප්‍රතිපත්තිය නිසි පරිදි ක්‍රියාත්මක කිරීමත් සමඟ රජයේ රෝහල්වල සියලුම ඖෂධ නොමිලේ ලබා ගැනීමට හැකි වේ.
මේ අර්බුදයෙන් රට ගොඩ ගන්නා ප්‍රතිපත්ති ක්‍රියාත්මක කිරීමට සමසමාජ පක්ෂය තවමත් කැපවී සිටී. විද්‍යා හා තාක්ෂණ අමාත්‍යවරයා වශයෙන් කුඩා හා මධ්‍ය පරිමාණ ව්‍යවසායකයන්ගේ (SMEs) සංවර්ධනය දිරිගැන්වීම සඳහා සියලුම පරිපාලන කොට්ඨාසවල විදාතා සංවර්ධන මධ්‍යස්ථාන මා විසින් පිහිටුවන ලද්දේ විද්‍යාව ගමට ගෙන ගොස් ජන සමාජය සවිබල ගැන්වීම සඳහාය. නැනෝ තාක්ෂණ මධ්‍යස්ථානයක් පිහිටුවීමෙන් විදේශයන්හි තරග කළ හැකි මහා පරිමාණ කර්මාන්ත දියුණු කිරීමට දැන් හැකියාව ලැබී තිබේ. විශේෂයෙන්ම ඉල්මනයිට්, ග්‍රැෆයිට් (මිනිරන්) වැනි අපගේ අමුද්‍රව්‍යවලට වටිනාකමක් එක්කිරීම සඳහා ශ්‍රී ලංකාව සංවර්ධිත කාර්මික රටක් බවට පත් කිරීම සඳහා වෙනත් අධි තාක්ෂණික කර්මාන්ත ස්ථාපිත කළ හැකිය. ශ්‍රී ලංකාවේ ජනතාවගේ අනාගතය තහවුරු කරන ක්‍රමය වෙනස් කිරීමට වත්මන් පාලක කාරකාදීන්ගෙන් සහායක් නොලැබෙන අතර, රටේ පළමු පක්ෂය සමසමාජ පක්ෂයට අවස්ථාවක් ලබා දෙයි.
මහාචාර්ය තිස්ස විතාරණ
පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී (ලසසප)
