දේශපාලනය කළ යුත්තේ මහත්වරුන්ය. දේශපාලනය හුදු ලාබ ලබන ව්‍යාපාරයක් නොකර ජනතා සේවය පිණිසම කැපවිය යුතුය. දේශපාලනයේ එවන් සුන්දර අතීතයක් අප රටේද තිබිණි. ඒ 60 වැනි දශකයේත් 70 දශකයේත් මුල් භාගයේය. පක්‍ෂ විපක්‍ෂ දෙගොල්ලෝම දේශපාලනය කළත් ගහමරා ගත්තේ නැත. වරෙක අප රටේ ඩඩ්ලි සේනානායක මහතා අගමැති ධුරයට පත්විය. එම අවස්ථාවේදී විපක්‍ෂ නායකවරයා වූයේ සිරිමාවෝ බණ්ඩාරනායක මැතිනියයි. තවත් වරෙක අගමැතිනිය වූයේ සිරිමාවෝ බණ්ඩාරනායක මැතිනියයි. එම අවස්ථාවේදී විපක්‍ෂ නායක ධුරය දැරුවේ ඩඩ්ලි සේනානායක මහතායි. ඇතැම් අවස්ථාවලදී මෙම දෙපළ එකම වේදිකාවක සිට එකිනෙකාට ප්‍රතිවිරුද්ධ අදහස් පළ කළහ. එහෙත් ඒ කිසිම අවස්ථාවක එම අදහස් දැක්වීම් ගැටුමක් දක්වා දුරදිග ගියේ නැත. සිනාමුසු මුහුණින් සංයමයකින් දැක්වූ ප්‍රතිචාරයද දේශපාලනයේ ශිෂ්ටත්වය කැපී පෙනුණි. අයවැය විවේචනය කරමින් පාර්ලිමේන්තු ඉතිහාසයේ ප්‍රථම වරට වස් කවියක් කියවනු ලැබුවේ එදා පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයකු වූ සෝමවීර චන්ද්‍රසිරියන්ය. ඒ සියල්ල අයිති වනුයේ මෙරට දේශපාලන ඉතිහාසයේ රමණීය අද්දැකීම් ලෙසිනි. ඩී. එස්. සේනානායක, ඩඩ්ලි සේනානායක, එස්. ඩබ්ලිව්. ඩී. ආර්. බණ්ඩාරනායක, සිරිමාවෝ බණ්ඩාරනායක, ජේ.ආර්. ජයවර්ධන යුගවලදී අප රටේ දේශපාලනයේ මහත්මා ගුණ...