කාන්තා රිටි පැනීමේ ඉසව්වේ ජාතික ශූරිය වන සචිනි කෞෂල්‍යා පෙරේරා රිට පමණක් නොව රට ද හැරදා ගොස් අවසන්ය. ඇය උපන් රට හැර මැද පෙරදිග බලා පිටත්ව යන්නේ අන්තර් ජාතික මට්ටමේ තරගාවලියකට සහභාගිවී පදක්කමක් දිනා ගැනීම පිණිස නම් රටක් ලෙස එය අපට සතුට දනවන කරුණක් වනු ඇත. එහෙත් එය එසේ සිදුවී නැත. ජාතික රිටි පැනීමේ ශූරිය උපන් රට හැරදා නොරට ගොස් ඇත්තේ ගෘහ සේවය පිණිසය. ගෙදරදොර රජ කරන ආර්ථික අහේනියට පිළියමක් පිණිස රටක් වටිනා දියණියක් සිය ශ්‍රමය විකිණීම පිණිස මෙරට හැර යන්නේ වෙනත් කළ හැකි යමක් නොවූ තැනය. සිය මහලු මවගේ රෝගී ජීවිතය සුවපත් කිරීම පිණිස බෙහෙත්, විටමින් ආදිය ගෙදරට ලැබෙන්නේ ඇය ඈත මැදපෙරදිග ගෘහ සේවයෙන් උපයන මුදලින්ය. මෙරට රිට පැනීමේ ශූරිය ලෙස අවස්ථා ගණනාවක දී කිරුළු පැලඳි සචිනි කෞෂල්‍යාගේ වත්මන් කතාව ලියවෙන්නේ ඒ ආකාරයෙන්ය. රිදුම් උපදවන සුළු ඒ කතාව ඉකුත් දින කීපය පුරා මෙරට විiුත් හා මුද්‍රිත මාධ්‍ය මගින් රට හමුවේ හෙළිදරව් කරනු ලැබුවේය. එහෙත් ඇයට ඉන් අත්වූ සෙතක් තවමත් දකින්නට නැත. මෙම සටහන තබන මොහොත වනවිට ද ශ්‍රී ලංකා රිටි පැනීමේ ජාතික ශූරිය ලෙස කිරුළු පලඳින ලද සචිනි කෞෂල්‍යා පෙරේරා මැද පෙරදිග ගෘහ සේවයේය.
සචිනි මැද පෙරදිග ගෘහ සේවයට පිටත්ව යෑමට පෙර ඇයගේ ලොකුම සිහිනය බවට පත්ව තිබී ඇත්තේ රිටි පැනීමේ ඉසව්වෙන් අන්තර් ජාතික මට්ටමේ පදක්මක් මව් රට වෙත රැගෙන ඒමය. ඇයට විඳින්නට සිදුවූ අනන්වත් ආර්ථික අගහිඟකම් හේතුවෙන් ඒ සිහිනය තව දුරටත් සැබෑවක් බවට පත්වන්නේ නැත.
ලක් මවගේ ආඩම්බරකාර දියණියක් ලෙස 2020 වසර ජාතික මලල ක්‍රිඩා උළලේ දී රිටි පැනීමේ ඉසව්වෙන් නව ශ්‍රී ලංකා වාර්තාවක් තබන 22 හැවිරිදි සචිනි කෞශල්‍ය පෙරේරා ජාතික මලල ක්‍රීඩා පිටිය දිග් විජය කරන අතර ඊට පෙර ඇය ජිම්නාස්ටික් ක්‍රිඩිකාවක් ලෙස දෙස්, විදෙස් හි දස්කම් දක්වා ඇත. පාසල් මට්ටමේ සිට සමස්ථ ලංකා ජිම්නාස්ටික් ශූරතාවය හිමි කර ගන්නා සචිනි 2014 වසර ස්කොට්ලන්තයේ පැවැති පොදු රාජ්‍ය මණ්ඩලයීය ක්‍රීඩා උළෙලට මෙරට නියෝජනය කරමින් ජිම්නාස්ටික් ක්‍රීඩිකාවක් ලෙස ඉදිරිපත් වීමේ භාග්‍ය හිමි කරගත් අතර ඒ වනවිට ඇයට අවුරුදු 15 කි. එවර පොදු රාජ්‍ය මණ්ඩලයීය ක්‍රිඩා උළෙල නියෝජනය කළ මෙරට ක්‍රීඩක ක්‍රීඩිකාවන් අතර ළාබාලතම ක්‍රීඩිකාව බවට පත්වන්නේ ද අද මැද පෙරදිග ගෘහ සේවයේ නිරත සචිනි කෞෂල්‍යා පෙරේරා ය.
රිටි පැනීමේ ජාතික ශූරිය බවට පත්වෙමින් අනතුරුව පුවත්පත් සාකච්ඡාවකට එක්වෙමින් සචිනි විසින් ප්‍රකාශ කරන ලද අදහස්වලට අනුව සචිනි ජිම්නාස්ටික් ක්‍රීඩාව අතහැර රිටි පැනීමේ ක්‍රීඩාව පිණිස යොමු වන්නේ 2016 වසරේ දී ය. රිටි පැනීමේ පුහුණුව සඳහා යන තම මිතුරියකගේ තනි නොතනිය පිණිස යන සචිනි එහිදී මෙරට සිටි කියුබානු ජාතික රිටි පැනීමේ පුහුණුකරුවකු හඳුනාගන්නා අතර සචිනිගේ ක්‍රීඩා ජීවිතය වෙනස් මාවතක් වෙත යොමු වන්නේ ඉන් අනතුරුවය. ලුවිස් මිරෙන්ඩා නම් කියුබානු පුහුණුකරු යටතේ කෙටි කලක් පුහුණුව ලබන සචිනි ඉන් අනතුරුව ඒ. කේ. එස්. ගුණරත්න නම් ප්‍රවීණ පුහුණුකරු යටතේ රිටි පැනීමේ ක්‍රීඩාව ප්‍රගුණ කරන අතර ඉන් වසර 04කට පසු ඇය මෙරට රිටි පැනීමේ ජාතික ශූරිය බවට පත්වන්නේ කෙටි කලක් තුළ කරන ලද ඉමහත් කැපකිරීම හේතුවෙන්ය.
2018 වසර මීටර් 03යි සෙන්ටිමීටර් 40ක උසක් පැන ජාතික රිටි පැනීමේ ශූරිය බවට පත්වන ඇය ඉන් අනතුරුව ආරක්‍ෂක සේවා තරගාවලියේ රිටි පැනීමේ ඉසව්වෙන් මීටර් 03යි සෙන්ටිමීටර් 40ක් පැන වාර්තා පොතට එක් වන අතර ඇගේ දක්ෂතාවයෙන් ඉන් නතර වන්නේ නැත. තෙවරක් මෙරට රිටි පැනීමේ ශූරිය ලෙස වාර්තා පොතේ අතරට එකතුවන සචිනිට යම් හෝ තරගයක් ලබාදිය හැකි ක්‍රීඩිකාවක් ඒ වනවිට මෙරටින් වාර්තා නොවීම ද සචිනිගේ ක්‍රීඩා දිවියේ පැවැති තවත් විශේෂ කරුණක්ය. ඒ අනුව සචිනිගේ ඊළඟ බලාපොරොත්තුව බවට නිරායාසයෙන් පත්වන්නේ උපන් බිමට අන්තර් ජාතික පදක්කමක් රැගෙන ඒමය. රිටි පැනීමේ කෙතරම් සමත්කම් දැක්වුවද ආර්ථිකය නම් බාධකය බිඳ පෙර ගමන් යෑමට සචිනි වාසනාවන්ත වූයේ නැත.
මගේ අම්මයි තාත්තයි රෑට බිස්කට් එකක් කාල ප්ලේන්ටියක් බීල හිටිය දවස් තිබුණා. මොකද මගේ පුහුණුවීම් සඳහා ලොකු වියදමක් ගෙදරට දරන්න වුණා. තාත්තා රැකියාව කළේ ජාතික සත්වෝද්‍යානයේ. අම්ම රැකියාවක් කළේ නැහැ. මගෙ අයිය පුද්ගලික ආයතනයක රැකියාවක් කළා. මාව මේ තරම් දුරක් අරන් එන්න ලේසි වුණේ නැහැ.
මීට වසර දෙකකට පෙර පුවත්පත් සාකච්ඡාවකට සහභාගි වෙමින් සචිනි අදහස් දක්වා සිටියේ ඒ ආකාරයෙන්ය. එහෙත් එම අදහස් අදට ගළපා බලන කල තත්ත්වය හාත්පසින් වෙනස්ය. ගෙදර දොර ආර්ථික දුෂ්කරතා විසින් සචිනි ඇතුළු ඇගේ පවුලේ අනිකුත් සාමාජිකයන් වෙත බොහෝ කෙනෙහිලිකම් සිදු කොට අවසන්ය.
ඒ බව පැවසීම පිණිස සචිනි මේ වනවිට මෙරට නැත. නැවත වතාවක් ලියමි. ඇය ගෘහ සේවය පිණිස මැද පෙරදිග ගොස් ඇත. මෙවර සිය දියණිය පිළිබඳ හැඬූ කඳුළින් අදහස් දක්වා සිටින්නේ සචිනිගේ මව විසින්ය. ලෙඩ ඇඳේ ඔත්පලව පසුවන සචිනිගේ මව සඳහන් කර සිටින්නේ කුඩා කල පටන් තම දියණිය ක්‍රීඩාවට සමත්කම් දැක්වූ බවත් ඇයට අත දීම සඳහා කිසිවෙක් ඉදිරිපත් නොවීම හේතුවෙන් ඇය රට හැර මැදපෙරදිග ගෘහ සේවයට යෑමට තීරණයක් ගත් බවත්ය.
මැද පෙරදිග ගෘහ සේවය යනු අනවරථ දුක් වේදනා මැද ගෙවෙන ජීවිතයක්ය. මෙරට සිය දහස් ගණනින් කාන්තාවන් ඒ තිත්ත රස අත්විඳිමින් සිටින බව ද නොරහසක්ය. රටක් රනින් සැරසීමට තරම් ක්‍රීඩාවෙන් දක්‍ෂතා දැක්වූ සචිනි ද මේ වනවිට මැද පෙරදිග දුක් දොම්නස් පිරුණ ජීවිතයක හිමිකාරියක් බවට පත්ව අවසන්ය. එහෙත් ඇය ඒ පිළිබඳ කිසිවෙකුට දොස් පවරන්නේ නැත. ශාප කරන්නේ නැත. ඉකුත් දින මෙරට සමාජ මාධ්‍යයට අදහයස් දක්වමින් සචිනි කෞෂල්‍යා පෙරේරා පවසන ලද අදහස් කීපයකින් මෙම සටහන නිමා කරන්නේ ක්‍රීඩාවෙන් ඇය ලද ශික්ෂණය කොතරම් දැයි රට මුවේ පැහැදිලි කිරීම පිණිසය.
‘මම ඉල්ලුවේ රජයෙන් පුහුණුවීමක් හෝ ජාත්‍යන්තර තරගාවලියක් සඳහා අවස්ථාවක්. එයින් මට අවශ්‍ය වුණේ අත්දැකීමක් ගන්න. ඒක කුඩා තරගාවලියක් වෙන්න පුළුවන්. ශ්‍රී ලංකාව ඇතුළේ මම මීටර් 3.50ක් පනිනවා. දෙවැනි තැනට හිටපු කෙනා 3.20ක් තරම් උසක් පනිනවා. මට එතැන තරගයක් නෑ. ඒ හින්දා මම ඉල්ලුවේ මගේ හැකියාව වැඩි කරගන්න කුමන හෝ සහයෝගයක් දෙන්න කියලා පමණයි. නමුත් මට සාධාරණයක් වුණේ නෑ. ගෙදර ප්‍රශ්නත් එක්ක තවදුරත් ක්‍රීඩාව කරලා තේරුමක් නෑ කියලා මම තීරණය කළා. මෙතැනින් පස්සෙවත් ක්‍රීඩකයන්ට රට හැර නොයන විදිට අපි රට හදමු. ඒ අයට ක්‍රීඩාවෙන් ඉදිරියට යන්න පහසුකම් හදලා දෙමු. එච්චරයි මම ඉල්ලන්නෙ.’
උපන් රටට බර වැඩි වූ ඇය නොරට සිට ඉල්ලා සිටින්නේ මෙතැන් සිටවත් ක්‍රීඩාව නඟා සිටුවීම පිණිස අවශ්‍ය තීන්දු තීරණ ගත යුතු බවත් රටක් ආලෝකමත් කළහැකි ක්‍රීඩක ක්‍රීඩිකාවන් හොඳින් රැකබලා ගතයුතු බවත්ය. රටට බර වැඩි වූ ඇය දුරු රට සිට වුවද දකින සිහිනය බවට පත්ව ඇත්තේ තමන්ට වූ විපත වෙනත් කිසිවකුට සිදුනොවනු දැකීමය.
රුවන් ජයවර්ධන
