අද (06 දා) ට යෙදී ඇති එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ 76 වන සංවත්සරය නිමිත්තෙනි.
වර්ෂ 1993 දී එක්සත් ජාතික පක්ෂයට එක් වූ අනුර බණ්ඩාරනායක මහතා 1994 මහා මැතිවරණයේදී එ.ජා.ප. රැස්වීම්වලදී සිදුකළ විශේෂ ප්‍රකාශයක් විය. එය මෙසේය. “මාගේ පියාණන් වූ එස්. ඩබ්ලිව්. ආර්. ඩී. බණ්ඩාරනායක මහතා ආරම්භ කළ යම් දේශපාලන ක්‍රියාදාමයක් අද ඉතිරිව තිබේ නම් එය එක්සත් ජාතික පක්ෂය පමණි. අද මා සිටින්නේ එතැනයි.”
අනුර එසේ කීවේ එක්සත් ජාතික පක්ෂය බිහිකළ අතීත පුරෝගාමීන්ගේ දෙවන පරපුර නියෝජනය කරමිනි. මේ වනවිට එක්සත් ජාතික පක්ෂය බිහිකළ අතීත පුරෝගාමීන් සියලු දෙනාම මෙලොවින් සමුගෙන ඇත. අද එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ නායකත්වය දරන්නේ දෙවන පරපුර නියෝජනය කරන ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතාය.
එතුමන් පක්ෂයේ වර්තමානය සහ අනාගතය තෙවන පරපුරට භාරදීමට සිය දර්ශනය ක්‍රියාත්මක කරමින් සිටී. එක්සත් ජාතික පක්ෂය ආරම්භ කිරීමට එදා පැවැති පක්ෂ හා සමාන සියලු දේශපාලන හා ජාතික සංවිධාන එකට එකතු වූයේ සියලු වාද භේද පසෙකළාය.
එක්සත් ජාතික පක්ෂය මෙරට ගොඩනැඟීමට ඉදිරිපත් කළ දර්ශනයේ මූලික පාඨය වූයේ “වැවයි දාගැබයි, ගමයි පන්සලයි” යන සංකල්පයයි. මේ ඔස්සේ රට ගොඩනඟන්නට එදා මෙරට සිටි සියලු සිංහල, දමිළ, මුස්ලිම්, බර්ගර්, මැලේ යන ජාතිකයන් අප පක්ෂය වටා එක් රොක් වූයේ ඔවුන් එතෙක් දැරූ සියලු මති මතාන්තර පසෙක තබමිනි.
1931 වසරේදී මෙරට ප්‍රථම රාජ්‍ය මන්ත්‍රණ සභාවේ මන්ත්‍රීවරයකු වශයෙන් නිතරගයෙන් මැති සබයට පිවිසි ඩී. ඇස්. සේනානායක මහතා ආරම්භ කළ නව ගොවිජනපද ව්‍යාපාරය වතු වැවිලි වගාවන් නිසා කුඩම්මාගේ සැලකිල්ලට ලක්ව සිටි ගොවි ජනතාවට නව ජීව වායුවක් පිඹීමක් වැනි විය. එතුළින් මින්නේරිය, කාගම, බකමූණ, කටියාව වැනි නව ගොවි ජනපද බිහිවූ අතර 1935 සිට 1985 දක්වා ගෙවී ගිය වසර පනහ තුළ මෙරට වී ගොවිතැනට පාත්‍ර වූ ඉඩම් අක්කර ප්‍රමාණය පහළොස් ලක්ෂයකට ආසන්න ප්‍රමාණයක් විය.
ඒ තුළින් ලක්ෂ හතළිහකට ආසන්න ජනතාවකට ලැබුණු සෙත සුළු පටු නොවීය. දෙවනුව ඇරඹී ගල්ඔය සංවර්ධන ව්‍යාපාරය ද, තෙවනුව ඇරඹු මහවැලි සංවර්ධන ව්‍යපාරයද මෙරට ගොවි ජනතාවට ලැබුණු මහා අස්වැසිල්ලක් විය. මෙවැනි යෝධ සංවර්ධන ව්‍යාපාරයන්ගෙන් මෙරට සුඛිත මුදිත කිරීම එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ දැවැන්ත වැඩපිළිවෙළ විය. මෙම මහා සංවර්ධන ව්‍යාපෘති ඉදිරියට ගෙන යෑමට විශාල ශක්තියක් වූයේ එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ ආරම්භය හා විකාශයයි.
1946 සැප්තැම්බර් 06 වෙනි දින කොළඹ ෆාම් කෝට් මන්දිරයට එක්වූ ලංකා ජාතික සංගමයේ නායකයන් ප්‍රමුඛ සිංහල මහ සභාව, ශ්‍රී ලංකා යෝනක සංගමය, මැලේ ජාතික සංගමය, බර්ගර් පෙරමුණ, ද්‍රවිඩ සංගමය, මුස්ලිම් පෙරමුණ, යුරෝපීය සංගමය, හෙළ හවුලේ ඇතැම් කොටස් එක්වී එක්සත් ජාතික පක්ෂය පිහිටුවා ගත්තේ ජාතික අරමුණු රාශියක් ඉදිරියේ තබා ගනිමිනි.
එහි ප්‍රථම අරමුණ ලංකාවට ජාතික නිදහස ලබා ගැනීමය. මෙහිදී පක්ෂයේ නායකයා ලෙස ඩී.ඇස්. සේනානායක මහතාද, ලේකම් පදවියට එච්. ඩබ්ලිව්. අමරසූරිය මහතාද, සම භාණ්ඩාගාරිකවරු වශයෙන් මුස්ලිම් සිටුවරයකු හා සමාන ශ්‍රීමත් රාසීක් ෆරිඩ් මහතාද ජේ.ආර්. ජයවර්ධන මහතාණන් සමඟ තේරීපත් විය. පක්ෂයේ වර්ණය ලෙස හරිත වර්ණයත් සලකුණ වශයෙන් ගොඩබිම වෙසෙන විශාලතම සත්ත්වයා වූ අලියාත් තෝරා ගත්තේ ඩී. ඇස්. සේනානායක මහතාණන්ගේ රුචිකත්වය අනුවය. එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ සිටි සියලු සිංහල නායකයෝ ප්‍රතිපත්තිගරුක බොදුනුවන් විය. සියලු ජාතිකයන්ට හා ආගමික නායකයන්ට වාද බේදවලින් තොරව සෙවන සලසන මහා වෘක්ෂයක් බඳු වූ එක්සත් ජාතික පක්ෂය ජාත්‍යන්තරව
පිළිගනිමින් නව ලොවක අසිරිය දකින ජාතිකත්වය අගයන පක්ෂයක් බව පක්ෂයේම සිටි ඇතමුන්ට කලකට පසු වටහා ගැනීමට නොහැකි වීම රටේම අභාග්‍යයක් විය.
සිංහල භාෂාව රාජ්‍ය භාෂාව කිරීම තුළින් හටගත් මෙරට ජාතික විලෝපනය තවමත් අවසන්ව නොතිබීම එක් උදාහරණයක් පමණි. අද වනවිට රටේ ඉංග්‍රීසි භාෂාවට තිබුණු තැන තවත් වැඩිවී ඉංග්‍රීසි නොදත් සිංහලයන් ජාත්‍යන්තරයේ ද රට තුළද කොන් වී යන තත්ත්වයට පත්විය. පසුගිය සියවසේ 50 දශකය වනතුරු සිංහල පාසල්වල උගත් දරුවන්ට ද ඉංග්‍රීසි භාෂාව කතා කිරීමට හා ලිවීමට හැකියාව තිබුණි.
එය 60 දශකයෙන් පසු ගිලිහී ගියේ සිංහල පමණක් යන ජාතික ප්‍රතිපත්තියක සිටි නිසාය. එක්සත් ජාතික පක්ෂය මෙරට බිහිවූ වාමාංශික පක්ෂ හැරුණු විට අනෙක් සියලුම පක්ෂවල තිඹිරිගෙය විය. එක්සත් ජාතික පක්ෂය බිහිවී වසරක් ගතවීමටත් පෙර සෝල්බරී ආණ්ඩු ක්‍රමය යටතේ පළමු මැතිවරණය 1947 වර්ෂය තුළ පැවැත්වීමට නියමිත විය. මේ අනුව පක්ෂයේ ආරම්භක නායකයන් වූ ඩී. ඇස්. සේනානායක, ඇස්. ඩබ්ලිව්. ආර්. ඩී. බණ්ඩාරනායක, ශ්‍රීමත් ජෝන් කොතලාවල, එච්.ඩබ්ලිව්. අමරසූරිය, ශ්‍රීමත් රසීක් ෆාරීඩ්, ටී.බී. ජයා, ඩඩ්ලි සේනානායක, ඩී.ඒ. රාජපක්ෂ, ඒ. රත්නායක, ඊ.ඒ. නුගවෙල, ඇම්.ඩී. බණ්ඩා, ජේ.ආර්. ජයවර්ධන, ආර්.ජී. සේනානායක ආදී පිරිස ලංකාවේ විවිධ පළාත් නියෝජනය කරමින් ආසනවලට තරග වැදිණි.
එච්. ඩබ්ලිව්. අමරසූරිය මහතා, ආචාර්ය සී. ඩබ්ලිව්. ඩබ්ලිව්. කන්නන්ගර මහතාත් හැර අන් අය මැති සභයට තේරී පත්විය. මන්ත්‍රී තරගයෙන් ජය ලැබූ ඔවුන් නව රජයේ මන්ත්‍රීවරුන් හා ඇමැතිවරුන් ලෙස දිව්රුම් දී නව තනතුරුවලින් සිය මෙහෙවර දේශය වෙනුවෙන් මුදා හරින්නට වූයේ විශාල කැපවීමකින්ය. රජය පිහිටුවා මාස පහක් ගතවෙන විට ඉංග්‍රීසි ආණ්ඩුව මගින් ලංකාව නිදහස ලබාදීමට එකඟ වීම නිසා 1948 පෙබරවාරි 04 වෙනිදා ලංකාව නිදහස් නිවහල් සවෛරී රජයක් ලෙස මුළු මහත් රටම පාලනය කිරීමට පියවර ගන්නේ විශාල වගකීමක් ඉටු කිරීමටය. එක්සත් ජාතික පක්ෂය අතීතයේ සිටම ජාතික ආගමික සමගිය අපේක්ෂා කළ පක්ෂයකි. නිදහසින් පසු මේ වනතුරු රට පාලනය කළේ එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ ප්‍රථම කැබනට් මණ්ඩලය නියෝජනය කළ අය හෝ ඔවුන්ගේ දුවා දරුවන්ය. ඇතමුන් එම රජයේ මන්ත්‍රීවරුන්ගේ දූ පුතණුවන්ය. හිටපු ජනාධිපති චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායක මැතිණියගේ පියා පමණක් නොව මව වූ සිරිමා මැතිණියද 1947 මහා මැතිවරණයේදී ඡන්දය පාවිච්චි කළේ එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ ජයග්‍රහණය උදෙසාය. හිටපු ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාගේ පියා 1947 මහා මැතිවරණයේදී බෙලිඅත්ත මැතිවරණ කොට්ඨාශයට එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ අපේක්ෂකයා ලෙස තරගකොට ජය ලබා ගත්හ. මේ අප පක්ෂයේ අතීත අභිමානයයි.
අද අප රට තුළ පවතින්නේද 1948 දී එක්සත් ජාතික පක්ෂය බිහි කරන විට තිබූ දේශපාලනික වාතාවරණයේ වෙනත් පැතිකඩකි. එදා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී දේශපාලන නිදහස දිනාගැනීමට සියලු දෙනාටම එකතුවීමට සිදුවී තිබුණි. එය ඒ ආකාරයෙන්ම සිදුවිය. මේ රටේ සැබෑ ඉතිහාසය පිළිබඳව කිසිම කියැවීමක් නොමැති හිස් පුද්ගලයන් මේ රටේ වසර 74ක් කාලයක් තුළ සිදු වූ විනාශයක් ගැන නන්දොඩවනු පෙනේ. එය වර්තමානයේ පවතින තත්ත්වය වසන් කිරීමකි.
අධිරාජ්‍යවාදීන්ට එරෙහිව සිදුකළ සියලු අරගලවලදී දේශිය නායකයන් හට මරණ දඬුවම පැමිණවීම, දේපළ රාජසන්තක කිරීම, සිරගත කිරීම හෝ රටින් පිටුවහල් කිරීම ආදී දඬුවම් ලබාදුන්නේ දින කිහිපයක් තුළ සිදුකළ නඩු විභාගයන් මගිනි. ඔවුනට නිදහසට කරුණු කීමටත් කාලයක් නොවිණි. 1848 මාතලේ සංග්‍රාමයේදී එයට සහයෝගය ලබාදුන් ස්වාමින්වහන්සේලාගේ වෙහෙර විහාරස්ථානවල ධාතු කරඬුද සුදු පාලකයන් විසින් වෙන්දේසි කර මුදල් උපයාගත් බව මෙම 74 වසරක ශාපයක් ගැන ලියන කියන අය නොදැන සිටින වග අපට අවබෝධ වේ.
අද අපේ රට ඇද වැටී ඇති ඛේදනීය තත්ත්වයට පත්වීමට මූලාරම්භය වූයේ එදා එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ නියෝජ්‍ය නායක තත්ත්වයේ සිටි ඇස්.ඩබ්ලිව්.ආර්.ඩී. බණ්ඩාරනායක මහතා නොමඟ යැවූ ඇතැම් කොටස්වල මෙහෙයවීමෙන් ඔහු එක්සත් ජාතික පක්ෂයෙන් ඉවත් වී වෙනත් දේශපාලන පක්ෂයක් පිහිටුවා වෙනත් මගක ගමන් කිරීමත් සමගය. එයින් සිදුවූයේ එකම ජාතික බලවේගය දෙකඩ වීමකි.
වර්තමානය වනවිට පක්ෂයට නායකත්වයදීමට පක්ෂයේ තෙවන පරපුරක් ගොඩනැඟී අවසානය. ඔවුන් සියලු දෙනාම පක්ෂයේ නායකයාට සවියක් ලෙස කටයුතු කරයි. නියෝජ්‍ය නායක රුවන් විජයවර්ධන, මහලේකම් පාලිත රංගේ බණ්ඩාර, උපනායක අකිල විරාජ් කාරියවසම්, ජාතික සංවිධායක සාගල රත්නායක හා සභාපති වශයෙන් මමද නායකත්වය සඳහා පොරයකට නොවැටී නායකයාණන් හට ශක්තිය ලබාදුන්නේ යුගයේ අවශ්‍යතාවයත් අපගේ යුතුකමත් එය නිසාය.
මේ වනවිට ආර්ථිකය වසා තිබුණු රුදුරු අඳුරු වළා පහ කිරීමට අවශ්‍ය ශක්තිය පක්ෂයේ නායකයා වූ රටේ ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතාට අවස්ථාව උදාවෙමින් පවතී. එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල ශ්‍රී ලංකාවට ඇමෙරිකානු ඩොලර් බිලියන 2.9 ක් ලබාදීමට ගිවිසුම් ගතව සිටීම අති විශාල සහනයකි. ජාත්‍යන්තරයේ සහයෝගය ලංකාව දෙසට හැරෙමින් පවතී. එයට තවත් එක් හේතුවක් වනුයේ අද රට පාලනය කරනුයේ දැනට ලෝකයේ සිටින රාජ්‍ය නායකයන් අතර ශ්‍රේෂ්ඨයෙක් වීමය. ඔහුට තිබෙන දේශපාලනික දැනුම, ජාත්‍යන්තර පිළිගැනීම, වැඩ කිරීමට හැකි දක්ෂතාවය, බලය හිමිව තිබුණු කාලවලදී දැක්වූ පාලනයේ කෘතහස්ත භාවය යන මේ සියල්ල එම පිළිගැනීමට හේතුවයි. රාත්‍රියක අඳුරුම මොහොත වනුයේ රාත්‍රී 11ත් 12ත් අතර කාලයයි. එම කාලය ගෙවීමත් සමඟ ක්‍රමයෙන් උදාවනුයේ අළුයම සහ උදෑසනයි. එයින් පසු පූර්ණ සූර්යාලෝකයෙන් ලොවම බබළනු ඇත. අද අප රටක් වශයෙන් ගෙවන්නේ අඳුරුම මොහොතයි. මෙය ඉවසීමෙන් හා වගකීමෙන්ද සැලසුම් සහගතව අර්ථාන්විතවද ගෙවා දැමුහොත් උදා වනුයේ රටක් පුබුදු වන අළුයම සහ උදෑසනය.
● වජිර අබේවර්ධන
සභාපති – එක්සත් ජාතික පක්ෂය
